''Birbirimizi yeni tanısak da hepimizin amacı orada ne olduğuydu''
* Önceki bölümün son cümlesi: Zifiri karanlıkta sokakta üçümüz ve karşımızda bir bina...
Çantadan telefonumu çıkardım ve fenerini açtım . Etraf biraz olsa da aydınlandı ,en azından önümüzü görüyorduk . Uraz binaya doğru yaklaşıyordu bizde takip ettik . Pencereden baktık , içeride birileri mi vardı? Ne oluyordu? Kesinlikle birileri vardı eminim!
Uraz> "Belki de sadece bir kedidir " dedi yüzünü pencereden çevirip bize bakarak ama bu söylediğine kendisi bile inanmıyor gibiydi. Sonra pencereden uzaklaşıp kapının önüne geldik ,kapı büyük ve şuana kadar gördüğüm en değişik kapıydı. Birbirimize baktık tabi zifiri karanlıkta elimizde telefon feneriyle ne kadar görebilirsek...Yağmur yağmaya başladı ıslanıyorduk ... Gitgide hızlanıyordu, sanki bizim bu binadan uzaklaşmamızı ister gibi. Daha fazla ıslanmadan koşmaya başladık .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karanlıkta yağmurunda etkisiyle önümüzü göremez olmuştuk neyse ki Uraz'ın evi yakındı. Evi görür görmez koşar adım eve girdik nefes nefeseyken hepimizin aklından geçen sadece o binaydı . Ne vardı o binada? Ne sesiydi o? Neden yıllardır kilitliydi? Bütün bu sorular hepimizin kafasını karıştırıyordu . Daha fazla sessiz kalamadık tam soracaktım ki Defne "Bugün bu kadar macera yeter mi acaba. Gerçekten çok uykum var" dedi. Uraz atladı hemen "Evet, yarın hep birlikte okulda konuşuruz." dedi. Birde okul vardı ,ben daha hangi okulda okuyacağımı bilmiyordum .Bugün böyle geçmişti . Yağmurun yavaşlamasıyla Defne ile birlikte yola koyulduk. O evine ben yurda , biraz yürüdükten sonra yurda vardım sonunda odama girecekken koridorda birinin elinde fenerle dolaştığını gördüm. Birden vücudum ürperdi. Yaklaştı yaklaştı ve birden adımı söyledi. "Azra, ne arıyorsun bu saatte burada" İrkilip kendime geldim ,Gonca ablaymış . "Yeni arkadaşlarla tanıştım onlarlaydım, saati fark etmemişim kaç olmuş? " "Saat on iki buçuk " dedi. Çok geç kalmışım gerçekten daha fazla uzatmadan iyi geceler dileyip odaya girdim. Hala elektrik yoktu ve hala yağmur yağıyordu daha fazla ayakta kalamadım ve yorgunluktan uyuyakaldım.
Azra uyur uyumaz kendini bir rüyada buldu tabi buna rüya denirse , anlaşılan yaşadıklarından etkilenmiş. Bir karartı var karşısında hiçbir şeye benzetemiyor. Etrafına bakınıyor arkasında kırmızı kapılı bir bina ,karartı ona yaklaşıyor Azra çok korkuyor. Sonra yönünü çevirip binanın kapısına yöneliyor ve açıyor kilidi zorla, değişik işaretler var kapıda. Binadan çocuk sesleri geliyor sanki ona sesleniyorlar, karartıyı takip ediyor Azra ne kadar korksa da ,merak ediyor bu kapının ardında ne olduğunu . Kapıyı açmaya çalışıyor önce açılmıyor kapı sonra karartının yaptığı gibi yapıyor ne yaptığını bilmeden yine olmuyor . Bir kitap görünüyor yanında o kapıyı gösteriyor kitap. Kitabın üzerinde kapıdaki semboller var, sanki o kapının açılması için o kitap gerekiyor ona ... Tam kapıyı açacakken o karartı Azra'nın omzuna dokundu ve Azra nefes nefese uyandı. Uyandığında baş ucunda Gonca abla onun omzuna dokunmuş uyandırmaya çalışıyor. "Azra kalk hadi, kabus mu gördün ? Kıvranıp duruyor ve titriyordun " dedi. Azra rüyasında gördüklerini hatırlamaya çalıştı o sırada Gonca abla da ona su uzatıyordu. Suyunu içti ve yüzünü yıkamak için kalktı. Gonca abla Azra banyoya giderken arkasından seslendi "Güzelce hazırlan, kahvaltını yap bugün yeni okuluna gideceksin." dedi. Bugün okula gidecekti heyecanla banyoya girdi duş alıp üzerini değiştirdi, hazırlandı ve kahvaltıya indi. Fıstık ezmesini yedi , güzelce kahvaltısını yaptı sonra da onları yeni okullarına götürmek için gelen servise bindi ,bütün çocuklar heyecanlı görünüyordu onun gibi ve yerine oturup okulun yolunu tuttular. Defne de o gün kabusla uyanmıştı o da nefes nefese başında sinir bozucu bir şekilde çalan alarmla kalktı. Alarmı kapatıp hazırlandı. Kahvaltısını yapıp teyzesine haber verdi ve okula doğru yürümeye başladı. Okula gitmeden önce sahaf dükkanına Ahmet amcanın yanına gitti bisikletleri burada kalmıştı çünkü. Ahmet amca yeni gelen kitapları yerine yerleştiriyordu içinden de şarkı söylüyordu. Defne içeriye girdi ve "Ahmet amca hayırlı işler" dedi. Ahmet amcada Defne'yi görür görmez "Hoş geldin kızım, sağ ol ,nereye böyle okula mı?" dedi. "Evet ,Ahmet amca geçerken sana uğrayayım hem selam vereyim hem de bisikleti alayım dedim." "İyi yapmışsın bisikletler yan taraftaki kulübede oradan alırsın." "Tamam amca sağ ol " dedi Defne ve içeriye Uraz ve Kadir girdi "Selam ,amca nasılsın?" dediler Uraz ve Kadir bir ağızdan sonra Ahmet amca ile birkaç dakika sohbet ettiler ardından Defne "Hadi artık gidelim, okula geç kalacağız" dedi de kalktılar sonunda . Bisikletlere atlayıp yola koyuldular ,giderken ağızlarını bıçak açmıyordu. Sessizliği Kadir bozdu "Ne oluyor ya dün ben gittikten sonra bir şey mi oldu ,ikinizde konuşmuyorsunuz" dedi. Ama Uraz ve Defne dün ki olanlara çoktan dalmışlar onu duymuyorlar bile. Olanları kadire anlatmayı hiç düşünmüyorlar sanki, sonra binanın önünden geçerken yine bir ses duyuldu. Defne korkudan bisikleti deviriyordu neredeyse . Kadir yine sordu "Sizin neyiniz var ikinizde binaya bakıp duruyorsunuz, hiç konuşmuyorsunuz, anlatacak mısınız artık " dedi. Artık konuşmalarını istiyordu ,onları böyle görünce korkmaya başlamıştı. Sonra Uraz ve Defne birbirlerine bakıp sanki anlaşır gibi anlatmaya karar verdiler. Tekrar yola koyuldular ve okula giderken anlatmaya başladılar. Uras="Dün seni bıraktıktan sonra bize gidiyorduk o binanın oradan geçerken birden bir ses duyduk ne olduğunu anlamadık ,sonra..."dedi. Kadir atladı "Devam et sonra" Defne>"Sonra işte gök gürüldedi birden hava karardı biz ne olduğunu anlayamadan elektrikler gitti. Zifiri karanlıkta sokakta sadece biz vardık ,içeriden bir ses geliyordu ama biz ne olduğunu anlamadık. Tam binanın kapısının önüne geldik açmaya çalıştık ama açılmadı sonrada zaten yağmur yağmur yağmaya başladı , koşarak eve gittik." anlatmayı bitirdiklerinde okulun kapısının önündeydiler. Kadir> "Yaa, bensiz neler yapmışsınız" Uraz>"Biz ne diyoruz bu ne diyor ya!" Kadir>"Yalan mı yani , keşke orada olsaydım" Uraz> "Orada olsaydın da korkudan dilini yutsaydın" Defne> "Tamam , hadi artık sınıfa gidelim" bisikletleri bırakıp sınıfa girdiler ,dersin başlamasına on dakika vardı. Üçü de aynı şeyi düşünüyordu "O binada ne vardı?" tabi Kadir işin eğlencesindeydi daha çok. Hoca sınıfa girdi ders tarihti ama hoca çok yorgun görünüyor ve ders işlemek istemiyordu. Zaten öğrencilere ders boş de havaya uçarlar...Hoca bir iki konu anlattı ders geçmek bilmiyordu. Kadir 'in bile dersle alakası yoktu bugün ,sınıfın zekisi olmasına rağmen .Neyse ki yirmi dakika geçmişti ve kapı çaldı içeriye müdür yardımcısı ile bir kız girdi kapüşonunu kapatmış başını eğmiş biran önce oturmak istemekte gibiydi. "Evet çocuklar, bu arkadaşınız okulumuza yeni geldi ve bundan sonra sizin sınıfınızda ,arkadaşınızla teneffüste tanışabilirsiniz" dedi ve gitti. Kız hocanın gösterdiği boş yere oturdu ,onunda şansına hoca derste serbest bıraktı. Defne kızla tanışmak için yanına geçmişti . Kız zaten kimseye bakmıyor utancından konuşamıyordu. Kafasını kollarının arasına almış saklanmıştı. Defne "Merhaba, ben Defne senin adın ne ?
MERHABA OKURLARIMIZ ♥ GEÇEN HAFTA BÖLÜM ATAMAYINCA BU BÖLÜMÜ UZUN TUTMAK İSTEDİK UMARIM GÜZEL BİR BÖLÜM OLMUŞTUR . SİZLERİ SEVİYORUZ YORUM YAZIP BEĞENMEYİ UNUTMAYIN . BİR SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞÜRÜZ HOŞÇAKALIN
