Kim olduğum konusunda bir fikrim yoktu.Belkide defalarca tekrar etmiştim ama neden her şey bu kadar hızlı oluyordu.Neden her klişe olay bizim başımıza geliyordu.
Annemi ve babamı,Abim bildiğim Kaya'yı -Kiz öz abim miş- vede kız kardeşim saydığım Asya'yı aynı anda kaybetmiştim.Hayat bana ne den acımamıştı.
Oturduğum koltukta kıvranarak yüzümü ellerimin arasına aldım.Filmlerde bile olaylar bu kadar hızlı ilerlemiyorken benim hayatım neden ışık hızında ilerliyordu ki?
"İpek?"dedi Ege,yüzümü kendi avuçlarının içine alırken.
"Efendim?"sesim titriyordu.Yine.
"Titremesin o güzel sesin sevgilim."diye fısıldadı."Dışarı çıkmak istermisin?"diye devam etti.Başmımı salladım.Elimi tutu be dışarıya çıktık.
Sokakları geçtik,bulutlar ile yarışmak için koşarken.
Biz hızlandıkça bulutlar arkamızda kaldı.Siz kazanmayı hakettiniz der gibi.Artık bulutlar yok olmuş,sokaklar boşalmıştı.Bir tek biz kalmıştık,gecenin sessizliğini dinlerken.Yok oluşun gelecekten gelen sesiydi.Biz kazanmak üzerydik.Belki de kazanmıştık.Durduk.Bulutlar üstümüzü kapladı ve bize ceza verdi.İçinde biriktirdiği tüm acıyı bizim üzerimize boşalttı,bulutlar.
"Ege"dedim sesimdeki çaresizliği anlasın diye."Bana bir masal anlatsana"
"Geçmişte bir prenses varmış.Acıları mutluluğunun üzerini kaplamış bir prenses" diye başladı söze.Yutkundu ve devam etti "Bu prenses ormanda koşuyormuş ayağına bir diken batmış ama fark etmemiş.Bir diken daha batmış,ve bir diken daha.Koşmaya devam etmiş.Bir adam bulmuş,sıcacık bir yuvanın içerisinde.Ona sığınmış küçük prenses.Kayıp olmuş babasını buldu sanmış.Adam onun kayıp babası olmuş.Prenses artık sadece babasının küçük kızı olmuş." Sustu.Ne diyeceğini düşünüyor gibi bana baktı.Yanaklarımdan akan yaşları sildi,yağmuru umursamadan . "Adam,küçük kızına 'ben artık senin baban değilim'demiş ve küçük kızını kapıya koymuş.Kız adam onun ayağındaki dikenleri çıkardı diye sevinirken,adam onu gül bahçesine atmış." derin bir nefes aldı "Kız ayağa kalkmış artık sadece babasına giden yollar değil,annesine dönmesine yardım edecek yollar da dikenliydi.Kız koşmaya devam etti.Gördüğü,ona yardım etmek isteyen kimseye güvenmedi en sonunda kayıp babasını buldu.Babası onu görünce 'Neden her yerinde kan var?Neden kimse sana yardım etmedi güzel kızım?'diye sormuş.Kız babasına sarılmış.'Yardım etmek isteyen bir amca önce dikenleri çıkardı sonra yollrıma daha fazla diken koydu,bir abla bana su verdi ama içine zehir koydu,ama en kötüsü annem ona dönüş yoluma duvarlar ördü.Ben de hiçkimseye güvenemedim baba,sadece sana koştum'demiş.Sonra babasının göğüsündeki oku görmüş,ve babası son nefesini vermiş.'Artık ne dönecek bir annem,ne de sarılacak bir babam var'demiş." diye bitirdi hikayesini.
"Ege benim babam olsa göğüsündeki ok ile yaşamayı öğrenirdi değilmi?"diye sordum telaşla."Annemde duvarlerı yıkardı değilmi ona geri döneyim diye"diye devam ettim hıçkırırken.Hiçbir şey söylemedi.O yağmurun içinde,boş sokaklarda ıslanmayı esgeçerek bana sarıldı.Acılarıma ortak oldu.
Yağmur saçlarımı ıslatırken,gözyaşlarım karıncalara yağmur oluyordu artık.
Dizlerimin üzerine çöktüm,kimi düşüneceğimi şaşırdığım aylara.
"Abim olduğunu bilmeden sevdiğim Kaya'ya, Eğer bir daha dünyaya gelseydim ilk seni bulurdum,o elini tutar bir daha bırkmazdım.Sana sarılır bir daha ayrılmazdım.En çok senin gidişin canımı yakıyor.Korkuyorum abi,kendimi de kaybetmekten korkuyorum."diye haykırdım boş sokaklara.
Ne zaman mı büyüdüğümü anladım,bulutların üzerime toprak olduğunu gördüğümde.
Sesim çıkmaz anla halimden
Yaram çok derin kanar her yerimdenNerden geliyordu bu ses?
Merhem yoktur cümle alemde
Soran olsa akar gözlerimden
Nereye gideyim nasıl edeyimneydi şimdi bu hayatın beni nasıl mahvettiğine şahit olan o sözler mi?
Benim senden tek bir dileğim var
Otur yanıma bekle duyana kadar
Gidenlere kanıp sende meyletme
Giden gitsin sen kal ölene kadar
Benim senden tek bir dileğim var
Otur yanıma bekle duyana kadar
Gidenlere kanıp sende meyletme
Giden gitsin sen kal ölene kadar dilim lal olur ardın bakarken
Zamanı yok ki her ayrılık erken
Gönlüm yorgun nasıl çare bulsun
Diğer yarımı bulmuşum derken
Nereye gideyim nasıl edeyim Benim senden tek bir dileğim var
Otur yanıma bekle duyana kadar
Gidenlere kanıp sende meyletme
Giden gitsin sen kal ölene kadar
Benim senden tek bir dileğim var
Otur yanıma bekle duyana kadar
Gidenlere kanıp sende meyletme
Giden gitsin sen kal ölene kadar
Giden gitsin sen kal ölene kadar
Sakın gitme biz ölene kadarDizlerim titriyordu ama ben bir hışımla ayağa kalktım.Koşmaya başladım.Ayağıma dikenler batmıyordu belki göğüsümde de bir ok yoktu ama benim yaralarım bana yetiyordu.
"İpek dur!Burda bir bebek var!" Bebek mi?
Egenin yanına gidip elindeki bebeği aldım.Üzerinde ıslanmış bir kağıt,yanında büyük bir çanta."Kağıtta yazanları oku"dedim.
"Ne bakacak gücüm var ne de sevecek bir kalbim. Sizi gördüm sokakta koşarken. Yağmurun ortasında ağlarken. Sizde kızıma bakacak güç var. Ben ölmeye gidiyorum ama kızımı götüremem. Ona çok iyi bakın olur mu?Onu çok sevdiğimi de söyleyin ona." dedi Ege.Güzel,artık sesi titreyen bir ben değildim.
Etrafa bakındım. "NERDESİN KİMSİN BİLMİYORUM AMA KIZIN ARTIK BENİM CAN PARÇAM.ONA ÇOK İYİ BAKACAĞIM.BİLMEDEN TOPRAĞA KOYDUĞUM ABİMİN YERİNE ONU SEVECEĞİM ANNESİ.KIZIN BİZİMLE GÜVENDE,İÇİN RAHAT YAŞA"diye bağırdım.
"Adını ne koyacağız"diye mırıldandı ege.
"Adı Deniz olsun.Gözleri kadar güzel,adı kadar da derin olsun"diye yanıtladım sorusunu.
Aramıza hoşgeldin minik deniz.
***
Merhabaaaaaa
nasılsınız?
Yazma yeteneğimi mi kaybediyorum ya ben acaba?Yazamıyorum kıtlık yaşıyorum bölüm yazarken.Ay nazar değdi yaaaa.
neyse bölüm hakkındaki fikirlerinizi buraya alayım:
sevdiğiniz yerler:
sevmediğiniz yerler:
vee ben kaçarrr byeee
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Oyun [Düzenlendi]
FantasíaDört arkadaş,bir düşman. Notlar ve bilmeceler, Ölümler ve doğumlar. Bir sabah uyandıklarında bir bilmece ve bir bulan İpek,Asya,Ege ve Kaya'nın hayat hikayesi bu. BAŞLANGIÇ:3.12.2020 BİTİŞ:07.07.2021 Düzenlemeden sonra bitiş: 05.02.2023