Son Oyun [Düzenlendi]

15.Yalnızlık

_Yazardan'

Evinden alınmış,sevgilisi ve küçük kızından ayrı kalmıştı ipek bundan tam on altı saat önce.

Ege sabah uyanıp İpeki göremeyince önce markete gitmiş olabileceğini düşündü saatler geçti kafayı yedi.Kucağında kızı gülüyordu ama o nerden bilsin ki annesi su an kapkaranlik bir odada.

Bu sefer,günün sonunda kimse yalnız kalmamalıydı.Kimsebir başında olmayacaktı.Ege bir söz vermişti ve onu tutmak zorundaydı.Bu sefer olmaz.

"Yardım edin lütfen!Kızım çok korkuyordur şimdi beni ona götürün yalarırım.Lütfen...LÜTFEN"Sona doğru sesi çığlıklara dönüştü  İpek'in.Canıı öylesine yanıyordu ki.Hem kızından ayrı kalmıştı hemde tek varlığından,herşeyinden.Bu sefer günün sonunda kimse bir başına kalmamalıydı.Yoksa kimse bir daha onları toparlayamazdı.

Odaları  aradı Ege acı içerisinde.Belki dedi...Belki bir ipucu bırakmışlardır.En son oraya baktı.Karısının,kızı için yaptığı anı defterinin arasına.

"İpek'ten,Ege'sine"diye mırıldandı.Kağıdı eline  alırken.Yavaş yavaş katlanmış kağıdı açtı ve okudu.

"Bir his var içimde.Uyuyamadım,size bir mektup bırakmak istedim.Olurda başıma bir şey gelirse diye." Sert bir şekilde yutkundu. "Ege eğer başıma bir şey gelirse beni arkanda bırak.Senden tek bir şey istiyorum,anılarımızı kızımızla sakla.Sevmeyi asla unutma,sen güzel seversin.En çok kızımızı sev ama olurmu?Ona dayısını ve teyzesini anlat.Beni sakın anlatma canı acır.Ona benden bahsetme,ona bir anne ol.En çok anne ol ama.Seni çok seviyorum sevgilim.Eğer bu yazıyı okuyorsan ben çoktan gitmişim demektir...Sen peşimden gelme olur mu?

Eğer 'peki ben Denize ne diyeceğim'diye düşünüyorsan,ona de ki 'Benim güzel kızım,annen evini çok özlemiş,o yüzden cennete kendi evine gitti.'Dersin olurmu?Beni görmek isterse ona yıldızları göster,çünkü ölene kadar hep aynı gökyüzünün altında olacağız...Kendine ve kızımıza çok iyi bak sevgilim.

                                                                                                                                                        Sevgili,sevgilin..."

Elindeki kağıt yavaşça yere doğru düştü,göz yaşları kağıdı ıslatırken.Hıçkıra hıçkıra ağladı tüm yokluğunun içinde.Kimsesizliğin içinde kimsesiz kalmıştı artık.Odasında uyuyan güzel kızı dışında hiç kimsesi yoktu artık.

ipek'den

Ellerim ve  kalın halatlar ile duvardaki kancaya bağlanmıştı.Bir esir olmuştum.Bileklerim halatlar yüzünden kızarmış ve kanamış,bağırmaktan sesim kısılmış ve ağlamaktan göz pınaarlarım kurumuştu.Ama bunların hiç biri içimdeki acıdan daha ağır değildi.

O kısık sesime rağmen bağırdım. "Yalvarırım bırakın beni" Boğazım öylesine acıyordu ki öksürmeye başladım.Kızıma ihtiyacım vardı.Ege'ye ihtiyacım vardı.Yemeğe yada suya değil.Kapı dan sesler gelmeye başlayınca,yemek getirdiklerini anladım ve kapı açılır açılmaz çığlık atmaya başladım."Yalvarırım bırakın lütfen!"Ama sesim öyle kısılmıştı k ben bile dediğimi duymakta çok zorlandım.Adam elindeki tepsiyi yere koyup yanıma geldi."Söyle bakalım güzel kız şimdi bize.Susacak mısın?"çığlık atmaya devam ettim.Karnıma giren büyük bir sancı ile daha yüksek sesle çığlık attım.Bu sefer yüzüme gelen yumruk ile artık çığlık atmıyordum,atamıyordum.İstesemde sesim çıkmıyordu.Kalbimdeki acı o kadar çok canımı yakıyordu ki,dudağımın ve kaşımın patlaması umurumda değildi.

Kan ile beraber ağzımda hissettiğim sıvıyı yere tükürdüm.Hava yavaş yavaş karakıyor,yıldızlar kendilerini belli ediyordu güneş dünyaya veda ederken.Oysa ben veda bile edememiştim.Biliyordum ki burdan sadece tahta tabutum çıkacak.Biliyordum ki beni burdan tanrı bile kurtaramayacak.

"Kızımıza bulutlardan kaçmayı öğretmezsin umarım,o en çok yağmuru sevsin çünkü ben ona yağmur olarak hep geleceğim."Diye fısıldadım.Belki de yıldızlar ona mesajımı iletirdi.Belki bebeğime yıldızlar annelik ederdi.

"Ne yapıyor içerde?Yemek yedimi?"Bu sesi tanıyordum.Kapının ardından gelen bu ses Zeus'a aitti.Yine ve yine bu işin içinden o çıkıyordu.

Kapı açıldı,dimdik duruşu ile içeriye girdi.Terden,belkide kandan ıslanmış saçlarımı arkaya savurdum.Paramparça olduğunu bildiğim yüzümü gördün diye."Merhaba benim güzel kızım.Yemeğni yedin mi?"Yüzüne tükürdüm.Güldü.

"Senin verdiğin tek bir damla suyu bile içmeyeceğim.Bunu asla unutma!Kızım ve kocama yaklaşırsan seni öldürürüm Zeus!Son kurban benim al canımı ama onlara dokunma!"Sesim kısık kısık çıkmaya devam ediyordu.

Gür bir şekilde kahka attı."Seni ben öldürmeyeceğim.Sen intihar edeceksin güzel kızım.Oyun çoktan bitti.Ama son kurban sen değilsin.Son kurban kokusuna doyamadığın Deniz"

Acı.Acı neydi?Bu denli bir kalp sızısı acı mı oluyordu?"Bırak kızımı yalvarırım bırak ona dokunma be kıyamıyorum ona sen kıyma.Ege'yi kimsesiz bırakma!Yalvarırım sana ona dokunma ZEUS ONA DOKUNMA!"Sesim sonunda bağırmama izin vermişti.Artık boğazım çatlamak üzereydi.Kızım olmaz dı.Ben olurdum ama Deniz olmazdı.Annesine bir söz verdim.Kızına iyi bakacağım dedim.Olmazdı.

Bu benim sonum.Onların başlangıcı olmalıydı.

***

Merhabaa...Yine ve yine gelecek bölüm spoileri verdim size wıeodpıwejfıway hadi bismillah...

beğendiğiniz:

beğenmediğiniz:

önerileriniz:

SONNNNN