Hep Sustum

YANİ

Gelen Barney'di ve eliyle gel işareti yaptı.  Aşağı çöpleri atıyorum diye indim. Efendim dedim ve bana dönerek, "Bugün olanlar için Üzgünüm. " dedi. Onun bi suçu olmadığını söylesemde buna ben bile inanmadım en başında o kaltakla beraber olmamalıydı. Zor oldu biraz konuşmamız ama onu cidden deliler gibi sevdiğime emindim. O da beni seviyor muydu? Yoksa hala normal bi arkadaş mıydık bilemiyorum ama bilmekte istemiyorum. Böylesi daha güzel.

Ertesi gün okul gayet sıradandı. Kimseyle olay falan olmadı ama bildiğin sıradandı. Kızlar bile dedikodu yapmamıştı. Neden böyle durgunduk anlayamadım. Akşam eve geldim ve ertesi gün doğum günüm olduğu için sabırsızdım bizimkilerin bişey yapacağını umuyordum. Sabah uyandım annemler erken kalkmış kahvaltıya bekliyorlardı beni. Ama hiçbiri doğum günüm hakkında konuşmadı. Şaşırdım. Gerçi benimkiler pek öyle süpriz işlerinden anlamadıkları için unuttuklarına artık iyice emin olmuştum. Üzüldüm tabi. Okulda ise dünkü sıradanlık devam etti. Nan ile konuşurken, "Bugün ne vardı ya?" Diye bi yokladım ve "Aa bugün biyoloji ödevlerini teslim edecektik hemen gidelim." Dedi. Ve yüzüm düştü. Kimse hatırlamıyordu. Nan bile!!!!

Evlere dağılma vakti gelmişti. İyi de bugün benim doğum günümdü heeey???? Eve gittim ve direk yorganı üzerime çektim. Kimse beni önemsemiyordu. En yakın arkadaşım bile. Mesajlar geliyor tabiki ama en sinir olduğum Emily bile "nice senelere ezik" diye mesaj atmış. Asıl ezik sensin ya mala bak. Ama o bile kutladı rezilliğe bak.

Gece tam 23.00da mesaj geldi..Nancy'den..
"Sahilde seni bekliyorum çok kötüyüm bişeyler oldu." Ben nasıl izin alıcam bizimkilerden? Hiç düşünmez ki bu kız. Babama sormak zorunda kaldım annem anneanneme gitmiş. Babam tereddütsüz Nancy ile gidiyorsan git dedi. Şaşkın olmamak elde değil babam? Bu saatte?  Bana izin verdi? Neyse çıktım yola Nan'den bi mesaj daha "Nerde kaldın?" Yaklaştım diye cevapladım ve yoldan geçen bi araba yanımda durdu..