{Kris’ Car}
Jake : tama nga si Joyce. Ang sarap nga ng pagkain dun!
Ken : ang dami kong nakain eh. Pati nakakatuwa kasi gustong gusto ni manang si Joyce..
Yassi : pwede stop over tayo sa mini stop saglit?
Kris : bakit?
Jake : hindi naman kumain ng maayos yang si Yassi dun eh. Sayang, ang sarap pa naman nung food.
Kris : eh bakit? Anong problema?
Yassi : babe, hindi ko gusto yung pagkain dun eh. Di ko sure kung malinis. Hello, kahit anong ganda nun, carinderia pa rin sha.
Kris : Yassi, ang dami na namin kumain dun oh. May nangyari ba samin? Nalason ba kami? Bakit kasi hindi ka na lang kumain ng maayos?
Yassi : oh diba. Ngayon mo lang ako napansin kasi busy ka dun sa pakikipag usap sa matanda dun!
Kris : for God’s sake Yassi! Pati ba naman si Manang? Ano naman kung kausapin ko sha? Wala naman problema dun diba.
Ken : kuya tama na yan. Just call Joyce and tell her na mag stop over tayo sa nearest mini stop.
Kris : (calling Joyce.) hello?.. Joyce... stop over muna tayo saglit sa mini stop okay?... sige... bye...
{mini stop parking lot}
Joyce : ba’t ganyan mukha mo? Pagod ka na mag drive kaya na pa stop over ka nuh?
Kris : hindi, bibili kasi si Yassi ng pagkain. Hindi pala sha kumain ng maayos dun sa Pampanga eh.
Joyce : hala? Naku, sorry. Dapat hindi ko na lang kayo niyaya dun akala ko kasi—
Kris : you don’t need to be sorry naman kasi eh. It’s not even your fault. Naiinis lang ako kay Yassi, napaka mapili kasi nya eh.
Joyce : rich kid kasi sha eh.
Kris : Eh bakit ikaw? Rich kid ka din naman pero hindi ka ganun.
Derrick : (tinawag si Joyce from mini stop.) Joyce! Wala ka bang gustong bilihin?
Joyce : meron! Ikaw ba Kris? Wala kang bibilihin?
Kris : wala naman.. sige na.
{inside Mini Stop}
Derrick : bakit hindi sumunod yun si Kris?
Joyce : wala daw shang bibilihin eh.
Barbie : mukhang badtrip eh.
Joyce : nagkasagutan kasi sila ni Yassi.
Ken : Joyce, gusto mo ng cake? Meron dito oh. (napatingin si Derrick.)
Joyce : sure! Sige bili tayo..
Ken : Derrick, may sasabihin ako sayo later ha,
Yassi : so Jake hindi ka naman mashadong gutom diba. Haha!
Jake : hello, may 4hours travel pa tayo... mga 12 na tayo makakarating dun nuh.
Joshua : kawawa ang drivers nyan.
Ken : oo nga eh. Joyce, pwedeng ako muna ang ma drive for you.
Joyce : thanks Ken. Kaya ko pa naman eh. Si Kuya mo na yung palitan mo dun sa pag dadrive. Sobrang halata na pagod na sha eh.
Joshua : tara na kaya? Mahaba pa byahe. (labas ang barkada sa Mini Stop)
Barbie : Kris! Gising gising din!
Jake : naku Kris , pag tayo nabangga ah.
Derrick : wag muna! Hindi pa namin kabisado yung way! Si Jake lang ang may alam dun!
Joshua : at sa car nyo sha nakasakay so hindi pwede. Haha!
Derrick : Joyce nga pala. Bakit may binili ka pa? Eto na yung sayo oh.
Joyce : hindi naman akin to eh. (bigay kay Kris.) ayan, mag coffee ka muna para magising ka. Pati sweets para naman may energy ka kahit konti. ( napatingin na lang si Kris sa kanya.) guys, tara na ulit!
Ken : (pasakay sa driver’s seat.) dun ka na sa likod kuya.
Yassi : eh bakit?
Ken : ako muna mag dadrive. (start ng car.)
{Joyce’s Car}
Derrick : kung marunong lang ako mag drive eh. Sana kanina pa ako ang nag dadrive jan...
Joyce : wag ka mag alala. Tuturuan kita. Haha!
Joshua : pati ako din bes.
Joyce : sure why not...
Derrick : first come first serve unggoy!
Barbie : mali! Ladies first! Ako din Joyce paturo.
Joyce : haha! Sure too bad for you Rick.
Joshua : and that makes me last on the list... (poker face)
Derrick : kawawa si unggoy. Haha!
Joshua : pero alam ko naman na ako yung first sa puso ni Barbs eh. Hehe.
Joyce : ikaw bes ah. Ayos na banat yan. Haha!
{Kris’ Car}
Ken : hay. Dapat pala bumili na din ako ng tubig.
Kris : dapat si Joyce na lang yung pinalitan mo sa pag dadrive.
Ken : eh sha naman talaga dapat eh.
Kris : eh bakit hindi mo tinuloy?
Ken : sabi kasi ni Joyce ikaw na lang daw palitan ko, halata na daw kasi sayo na pagod ka eh. Kaya pa naman daw nya.
Kris : anong kaya? Eh hindi pa nakakapag drive ng ganito kalayo yun eh. Teka nga, ako na papalit. Itigil mo yang car.
Ken : (tuloy pa din sa pag drive.) mag rest ka na muna jan kuya. You’re lucky close kayo ni Joyce, lagi shang nag aalala for you.
Jake : oo nga eh. Worried sha sayo. Binilihan ka pa ng coffee.
Yassi : so anong tingin nyo sakin?
Jake : ahe. Gising ka pa pala. Shempre naman ganun ka din.
Kris’ POV
At kahit papano, gumaan ang loob ko at napangiti ako. Bakit? Kasi alam kong may care si Joyce sakin. YES! Haha! Pero ganun pa din, ang hirap pa din. Lalo na at nakikita ko na ang laki ng pinag kaiba ng ugali ni Yassi sa kanya. Ewan ko ba. Tapos etong kapatid ko, mukhang may balak pang manligaw kay Joyce. Ano ba namang buhay to.
Joyce’s POV
Kumusta na kaya si Kris dun? Okay na kaya sha. Grabe naman kasi ichura nya kanina. Hindi na maipinta, halatang pagod na pagod sha eh. Dapat din pala hindi ko na lang sila niyaya dun sa carinderia, nag away pa tuloy sila ni Yassi, nag dagdagan pa tuloy yung stress nya. Buti na lang malapit na kami, makakapag pahinga na ko.
Yassi ‘s POV
Nakakainis na talaga ha. Kanina pa. Kanina pa kami nag aaway nito ni Kris. At kanina pa din nadadamay si Joyce. Ayoko man mainis sa kanya pero partly parang ganun eh. Oo, magkaiba na kami ng ugali ni Joyce, nag kakasundo kami pero alam namin sa sarili namin na mas maraming differences ang ugali namin. At yun ang hindi maintindihan ni Kris.
