Bir Yeni Fotoğraf

-15-

"Aşık olduuum!"

Masaya gelmemizle Korkut'un 5 yaşındaki tiktoker kardeşi bağırarak konuşmuştu. Gülerek anne babasına döndüm.

"Merhaba efendim."

"Hoşgeldin kızım geç otur. Ege'nin kusuruna bakma sen." Dedi babası. Annesi de "evet tatlım" tatlım diyip garsona bizim için bir şeyler söyledi.

Korkut başa oturdu ben de onun eski yerine. Bana dönüp bizi tanıştırdı.

"Bu annem Nermin. Babam Ahmet. Kardeşim Ege. Leyla da okuldan arkadaşım."

"Memnun oldum" diyip hepsine tek tek baktım. Çok sıcakkanlı olduklarını ilk dakikadan anlamıştım. Alttan gelinlik fotolarına bakmaya başlasa mıydım ki?

"Biz de memnun olduk tatlım. Demek aynı okuldasınız. Hangi bölümdesin?"

"Hukuk okuyorum ben. 2. Sınıfım." Dediklerimle annesi ve babası memnun olmuş bir şekilde Korkut'a baktılar. Yaa bir daha nerede bulacaksınız benim gibi gelini.

"Ne güzel. Biz de hep Korkut'un hukukçu olmasını istemiştik ama sayısalda ısrar etmişti. Kim ne isterse onu yapıyor tabi artık. Ee biraz kendinden bahsetsene bize." dedi Ahmet Bey.

Korkut imayla onlara bakıp konuştu.

"Biz kalkarız zaten birazdan. Sorguya çekmeseniz keşke." Onların konuşmasına izin vermeden atladım.

"Hayır hayır sorun değil. Annemle babam Ankara'da. Bir abim bir ablam var onlar da Ankara'da çalışıyorlar. Ablam psikolog. Abim de Korkut gibi mimarlık okuyor bir yandan çalışıyor. Henüz bitiremedi." diyip güldüm.

"Ben de arkadaşlarımla kalıyorum buraya yakın bir yerde."

"Bizim oğlan da bu tarafta oturuyor. Biz de ailecek sık sık geliriz buraya." dedi babası. Oltaya gelmeyip "Evini bilmiyorum ama yakın olduğunu söylemişti." dedim onaylayıp. Annesiyle babası bakışıp kafalarından bana bir artı daha attılar. Korkut sessizce kahvesini içiyordu.

"Leyla ben sana aşık oldum."

Ege'nin sesiyle herkes ona döndü. Şaşkın şaşkın beni inceliyordu. Güldüğümüzde somurtarak devam etti.

"Ama sen abimin sevgilisisin. Yani biz şimdi kavuşamaz mıyız?" O yaşta kavuşmayı nereden öğrendiğini merak ettim.

Ayrıca söyledikleriyle yanaklarım kızarmıştı.

"Ege yok öyle bir şey. Düzgüz konuş Leyla Abla'nla." Ablayı bastırıp Ege'ye ters ters baktı.

"Çekinmeyin canım küçük çocuk hem o daha." dedi annesi. Ege'nin söyledikleri ikisinin de hoşuna gitmişti. Aslında bana kalırsa kalkıp göbek bile atabilirdim ama annesi babası karşısında imajımı korumam gerekiyordu. Gelecekteki anne babamla iyi anlaşmam şarttı.

Ben içimden sinsi planlar yaparken Korkut o planları çok güzel bir şekilde yıktı.

"Arkadaşız anne lütfen uzatmayın."

"Tamam oğlum ne dedik ki. Biz öyle sen pek biriyle tanıştırmayınca kendi kendimize gelin güvey oluyoruz napalım."

Aferin akıllı ol ve benden başka kimseyle aileni tanıştırma.

Babası Korkut'un bakışlarından anlamış olacak ki konuyu değiştirdi. "Biz bahsetmedik kendimizden. Ben Liw'de doktorum. Kalp ve göğüs cerrahisi uzmanıyım. Nermin de kendi butiğini işletiyor Nişantaşı'nda."

Bu kadar zengin olduklarını bilmiyordum. Gerçi Korkut'tan bir şekilde anlaşılıyordu ama yine de şaşırmıştım.

"Ne kadar güzel. Ben klasik öğretmen çocuğuyum. Babam matematik öğretmeni. Annemin de ev yemekleri yaptığı küçük sevimli bir dükkanı var."