-8-

8K 153 27
                                    

Medya: Leyla ve giydikleri. Makyajsız da hayal edebilirsiniz çünkü kadın makyajsız bile efffsaanee

Kafamdaki bucket şapkayı biraz daha gözüme indirdim. Yarım saatte hazırlanıp hemen yola çıkmıştık.

Şimdi karşı masamızdaki Korkut'u izliyordum. Aramızda baya mesafe vardı ama yine de ben Melisa'nın yanına saklanıyordum. Üstümdeki siyah bomber ceketi çıkardım. İçerisi fena sıcaktı.

"Ben tuvalete gidiyorum."

Erenay ben de geleyim dedi ve beraber ayaklandık. Üzerimde hissettiğim gözlerle saçımı savurup hızla tuvalete doğru yürümeye başladım. Bana bakmayacaklardı da kime bakacaklardı. Kahretsin ki Vurkan'la da saniyelik göz göze gelmiştik.

Tuvalete geldiğimizde sadece ellerimi yıkayıp boynuma sürdüm ve Erenay'ı kapıda beklemeye karar verdim.

Ayağımın ucuyla yere halkalar çizerken beyaz spor ayakkabılarımın yanında başka ayakkabılar durdu. Kafamı kaldırıp baktığımda Vurkan bana bakıyordu.

"Selam" diyip elini uzattı. Yüzünde tatlı bir tebessüm vardı ama gram etkilenmedim. Aynı terslikle yüzüne bakmış olmalıyım ki elini yavaşça indirdi. Selam diye mırıldandım.

Elini ensesine atıp saçlarını karıştırdı.

"Rahatsız olduysan gidebilirim. Sadece tanışmak istemiştim. Aslında uzun zamandır istiyordum. İstersen arkadaşlarımın yanına da gidebiliriz."

Düşünüyormuş gibi etrafa bakındım. Hemen konuya dalmıştı. Aslında onunla masalarına gidip Korkut'la tanışabilirdim. Ama Vurkan'la geldiğim için benimle ilgilenme ihtimali çok düşüktü.

Tam ona dönüp gerek yok diyecekken Vurkan'ın tam arkasında gördüğüm bedenlerle donup kaldım. Korkut biriyle öpüşüyordu. Kızı tanımıyordum ama bizim okuldan olma ihtimali yüksekti. Korkut geri çekilip eliyle onların masayı işaret etti.

Artık hayır diyemezdim.

O kız kimdi? Sevgilisi miydi? Değilse neden arkadaşlarının olduğu masaya çağırmıştı. Aniden dönüp gülerek konuştum.

"Aslında ben de tek başıma sıkılıyordum sizin masaya gidebiliriz. "

"Aa ben de seni burada görünce aslında arkadaşını bekliyorsun sandım. Neyse hadi gidelim Ben Vurkan dedi."

"Leyla ben de. "

Birkaç adım önümden yürürken onu inceledim. Mekanın sahibi gibiydi. Fazla egoist ve ilgi çekici. Yüzündeki piç gülümsemesi anında ondan soğumamı sağladı. Masaya yaklaşırken yüzümdeki buruşuk ifadeyi silip yerine bir tebessüm ekledim.

Masanın yanına geldiğimiz gibi hemen elimdeki telefonu açıp kızlarla grubumuza girdim. O sırada Vurkan konuşmaya başlamıştı.

"Kızlar Vurkan tanışmak için yanıma geldi masaya davet etti. Detaylar sonra beni beklemeyin gidin tekim dedim. "

Kafamı kaldırdığım gibi Korkut'la göz göze geldim. Beni inceliyordu. Kalbimin son hız atışını yok saymaya çalıştım. Bir bakışıyla bile nasıl bu kadar heyecanlanıyordum ki. Vurkan'ın sesiyle başımı çevirdim.

"Gençler bu Leyla. Bunlar da arkadaşlarım. "

Hepsine sırayla bakıp gülümsedim. Yarım ay şeklindeki koltukta Korkut en başta oturuyordu. Yanında 2-3 kişinin sığacağı kadar boşluk vardı. Sonra Gökçe, Yasin ve Emre oturmuştu. Koltuğun en sağında ise 3 kız yan yanaydı. Uzun siyah saçlarından tanıdığım kız ortalarındaydı. Bu o kızdı. Az önceki...

Bir Yeni FotoğrafHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin