Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---
Taehyung'un anlatımıyla...
Yine o arabadaydık. Ben ve jungkook...
Son olduğunu bilmediğimiz ama sok kez birbirimize dokunduğumuz o arabanın içindeydik. O gün Bedenime olan dokunuşlarını tekrar hissetmiştim o arabada bindiğimizde. Parmaklarının deydiği her yerime ateş körüğü bastırmışlar gibi hissettim o an. Bedenim alev aldı. Bedenim alev alırken, dudaklarının deydiği dudaklarım buzla kaplandı sanki.
"Jungkook..." dedim şoför koltuğunda aynadan arka koltukta oturmuş, ayaklarını göğüsüne kadar çekmiş oturan jungkook'a bakarak. "Jungkook..." cevap vermedi, Vermesinide beklemiyordum zaten. Herşeyin bittiği günün ertesi gecesi yola çıkmıştık, yani şimdi.
"Jungkook..." bacaklarını kollarıyla sarmış, başını kollarının arasına gömmüştü. Uyumuyordu, biliyordum. "Böyle olması gerekiyordu... şuan bana çok kızgınsın, ama... ileride hayatın düzene girince bana hak vereceksin." Derin bir nefes aldım ve konuşmaya devam ettim. "Bizimki gerçek bir aşk değildi-" "Senin âşkın sahteydi, benimki değil" Dedi bir anda. Duymazdan geldim.
"Bizimki sadece çocukça bir hevesti jungkook... belkide ileride geriye dönüp baktığımızda 'ne kadarda saçma' diyeceğimiz bir şeydi. Beni anlıyorsun, değil mi?" "Seni anlamıyorum. Anlamakta istemiyorum Kim Taehyung." Ellerimin arasındaki direksiyonu sıktım. "Jungkook... bana düşmanınmışım gibi davranmayı bırak!" "Kes Kim Taehyung!" Dedi başını kolları arasından çıkarıp bana bakarak.
"Sen nesin biliyormusun? Korkak bir aptalsın! Sen bu ilişki yüzünden üzülmekten korkan bir aptalsın Kim Taehyung!" Ellerim direksiyonun üzerinde titrerken jungkook devam etti. "Sen kendini düşündün! Sen beni düşünmedin, ilişkimizi düşünmedin! Ne hâle geleceğimi düşünmedin! Ben seni sevmiştim ya... sevmiştim... âşıktım... herşeyimle... tüm benliğimle âşıktım sana! Eksiklerine âşıktım, fazlalarına âşıktım, kusurlarına âşıktım, mükemmelliğine âşıktım, sahte olduğunu bilmediğim âşkına âşıktım! Ama sen... ama sen Kim Taehyung, sahte kalbinin içindeki sahte âşkınla benim kutsal denilecek âşkıma âşık olamadın, olmadın!... çünkü dediğim gibi, sahteydi... herşey sahteydi." Sonra sol güzünden bir yaş süzüldü yanaklarına doğru. Yanaklarından aşağıya kaydı ve dudaklarında kayboldu o yaş. Pembe dudakları yuttu o güzel yaşı. Keşke benim dudaklarım yutsaydı o yaşı. Keşke o yaş gözlerinden akarken dudaklarımı o yaşa bastırıp yutabilseydim.
"Jungkook! Seni sevdim, Gerçekten sevdim. Aşkım sahte değildi!" "Madem sevdin... neden bıraktın?" Sustum. Bir şey diyemedim... seni korumak için diyemedim. "Üzgünüm." Diyebildim sadece gözlerim yaşla dolarken.
