Will You Be Mine?

Valentine's day Special #2

Eunice's POV

I was so happy this morning dahil valentine's day na! Maglilipana lang naman ang mga rose, balloon, chocolate at teddy bear. There would be surprises for couples kaso sigurado ako may masasaktan rin. May mga magkakalat ng petals sa daan. May mga magpo-propose ng "Will you be my girlfriend?" kahit sa gilid lang daan.

Thanks to the student council, we don't have to wear our school uniforms today dahil may color coding na susundin, sigurado naman ako na mostly ganito rin ang ginagawa sa other schools.

I was supposed to wear "yellow" kasi yun daw ang susuotin ni bebe Luke kaso bet ko yung navy blue. Umaasa lang ako para sa kanya dahil may iba na siya, boom!

Naisip ko ring magsuot ako ng "green" dahil ipina-prioritize ko ang aking academics over everything else except bebe Luke, of course. Talaga ba!? Pumasok din ako sa kwarto ni kuya para malaman ang isusuot niya and ang sabi niya na isusuot niya is red para daw kasi isipin ng mga fans niya na meron na siya hindi lang nag-aaral dito. Ang arte ang dami na nga na babae na nagkakandarapa para sa kanya. He should be thankful!

Hindi ko pa nakikita si kuya since this morning kasi may inaayos daw sila sa student council dahil sa mga booth para sa Valentine's day today. Kaya nga nandito ako sa booth namin dahil hindi naman daw ako tumulong sa paggawa ng materials. I was entrusted with helping answer the favors of the student's today. Ano nga ba ang booth namin? Favor-tins, nakakatawa ang pangalan diba? My classmates can't help but add at least a word from valentine's since nakalaan daw ang araw na ito para doon. This is what we do, we grant the favors of the students who payed for our service bale kailangan namin gawin ang gusto nila that's why we have tins(dito nila nilalagay ang mga favors nila btw by sections ito). Ikaw na ang bahala kung ilalagay mo ang pangalan mo sa papel o hindi.

"Ikaw na gumawa ng section na ito, Nics" sabi ni Stella, president sa classroom namin.

"Sige, anong section ba toh?" tinignan ko ang tins at lumaki ang mata ko ng makita ko na ABM-12 ito, classroom ni bebe Luke ko but the sad part is hindi daw pumasok si bebe Luke for an important matter with his family. Ang sad ko tuloy nung nalaman ko yun galing sa isang player sa basketball team.

Kumuha na ako ng isang papel sa Favor-tins. Binuksan ko na ang papel at nakita ang isang valentine's day card, binasa ko ang favor niya at gusto niya lang na ibigay ito kay Ethan, yep si Ethan na kilala ko. I need to do this for the booth kaya tumayo na ako sa aking upuan at umakyat sa second floor. May mga students na ikot lang ng ikot sa school since free day nila. May mga magkahawak ang kamay, may mga magkatabi na nakatingin sa bintana at may mga couple sa stairs na naglalandian lang. Kumatok na muna ako bago ko buksan ang pinto ng classroom nila Ethan and to my surprise ang nakita ko ay si Gio na mukhang nagmamakaawa kay Ethan. Ano na naman kaya ginawa nito? Tumigil sa Gio sa ginagawa niya kay Ethan at madali na lumapit sa akin but umurong lang ako papalayo sa kanya kaya nagulat ako ng muntik na ako mahulog dahil hindi ko napansin ang table na nasa labas. I closed and waited na maramdaman ko ang sakit sa likod ko kaso may humawak sa bewang ko and it was Gio dahil siya ang pinakamalapit sa akin.

"Okay ka lang ba, Nics?" tanong ni Gio sa akin kaya madali akong tumayo ng maayos at tinulak siya ng kaunti. Ano bang ginagawa niya! Nagulat tuloy ako.

"Okay ka lang Eunice?" lumapit din sa amin si Ethan na mukhang hindi inaasahan ang nangyari.

"Oo, okay lang ako salamat kay Gio" mahina ko lang sinabi ang pangalan ni Gio habang tinturo siya dahil siguro namumula ako. Ang bilis tuloy ng tibok ng puso ko! Napahawak ako sa dibdib ko para sana patigilin ang puso ko. Ano ba ang nangyayari!?

Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita. Ibingay ko kay Ethan ang card. "Alam niyo naman na Favor-tins ang pangalan ng booth namin tapos eto yung unang favor sa tin ko kaya pinapabigay"

"Sino nagbigay?" kinuha na sa akin ni Ethan ang papel at tiningnan ang nilalaman. Gio tried to read the words written inside the card but Ethan immediately closed and folded it to put into his pocket.

"Anonymous ang nakalagay eh kaya hindi ko kilala" napatingin naman ako kay Gio.

"By the way baka may mga favor kayo na ipapagawa. You just need to pay 50 pesos pero kung wala aalis na ako, arigathanks!"

"Wait, may favor nga ako" napatigil ako nung nagsalita si Gio. I crossed my arms to listen to his favor.

"I need you" sabi niya. Ha!? Ako kailangan niya. Alam ko naman na maganda ako kaya hindi na ako magtataka kung may gusto siya sa akin.

"I need you---to buy me later" ano daw!? Bakit ko naman siya kailangan bilhin. Mabilis na lumapit ako kay Ethan at bumulong sa kanya. "May sira ba yung ulo niya ngayon kasi wala siyang ka-date" umiling ng maraan si Ethan.

"Kanina pa siya sa akin lumalapit since wala si Luke na dapat magiging buyer niya today para sa auction na gaganapin mamayang 12:00 o'clock sa school auditorium" he looked at his wrist watch. " Isang oras nalang meron siya para makahanap ng buyer" I look at Gio who kept clasping his hands in front of me na parang nagdarasal.

"Dali na Eunice. Please do this favor for me tas I'll return the favor pag may kailangan ka."

"Oh diba it's a good deal" tuloy niya while exchanging looks between me and Ethan.

"Aish basta you will return the favor ah. Magbabayad ka rin ng 50 pesos para sa booth."

He quickly nodded and nagulat ako when he hugged me tightly. He put his hand at the back of my head, caressing it. I was confused pero wala ko nagawa but to hugged him back. I tapped his back lightly pero kaagad rin kami nagkalayo dahil sa ginawa ni Ethan. Gio scratched his nape before looking at me again.

"Thank you, pero hindi ka pa rin magaling kumanta, bleh" sinabi niya yun at agad na tumakbo papalayo sa akin. Yung loko na talaga yun, he's kinda cute tho. Charot!

Special chapter part 1

Bagay ba si Eunce at Gio o Luke at Eunice parin ba? This is a special chapter with 2 parts. I hope you have fun reading it:> I'm also trying my best to update early as I can. Ppyong!