[12] Roar

87 9 16
                                    

SPG

Nandiri ang narrator ng 'The Mighty Brazo' kaya lumabas siya ng mansyon ni Pomela at sinara ang malaking pintuan. Nakatayo lang ang narrator sa labas at nakikinig ang mga tainga nito.

"Tangina ng mga characters dito, kadiri. Inanyo." bulong nito sa sarili nya.

Umupo ito sa lapag nang makarinig siya ng ingay. Parang may kinakatay.

"AH~ YOKO NA! TAMA NA!" rinig nitong sigaw ni Pomela na may halong pagmamakaawa, at the same time, urge na 'Sige pa. Kuya. Go!'.

"Kadiri. Tangina. Nasusuka ako. Pigilan ko ba? De wag na. Narrator lang ako. Makikinig lang ako dito." bulong ulit nito.

Nakarinig siya ng pag kalabog na parang bumagsak sa lapag mula sa sofa. Taena, lumindol.

"Pomela, ano ba 'to?" ani Paul.

"Inamo. Malay ko sayo." sagot dito ni Pomela.

Tumawa ng malakas si Pomela. Parang baliw na bibingka. "Kyut mo Paul. Hayup."sambit nito.

Roar~ Rawr~ Ugh!

"Higa lang ako ah. Pahiga." wika ni Paul.

"Ay! Sa'kin ka humiga. Namo."

"O sige. Sayo ako hihiga. Humanda ka."  At hinigaan nga ni Paul si Pomela.

"Hayup Pomela. Ang ganda ganda mo talaga. Ang laki talaga ng ano mo. Ang sarap anuhin. Yung braso mo ang laki talaga. Sarap pisil-pisilin." sabi ni Paul kay Pomela.

"Aray ko Paul! Pota ang sakit. Napaka ano naman eh." sigaw ni Pomela na parang nagro roar na leon.

"Rawr! Sige pa kuya!" sigaw ni Pomela.

"Manahimik ka Pomela! Wag ka maingay. Naririnig tayo nung narrator." ani Paul habang pinagpapatuloy ang ginagawa nya kay Pomela.

Pumasok ang narrator sa mansyon. Bakas pa rin ang ebidensya ng putukang naganap. Nasuka ang narrator sa nakita. Buti na lang at may dala itong plastik. Nagulat ang narrator nang magsalita ang dalawa.

Gising pa rin pala sila kahit tapos na ang putukan. Edi wow.

"Pomela, anong tawag sa laro natin kanina?" tanong ni Paul habang nakahiga pa rin. Si Pomela rin ay nakahiga, laki ng braso.

"H-ha? Anong laro?" takang tanong ni Pomela. Hindi nya maisip kung anong laro ang tinutukoy ni Paul. Bobo, isa lang naman ginawa nila.

"Yung ano. Pinapasok ganon." matapos sabihin ni Paul yon ay bigla siyang nakatulog. Kawawang bata.

Tinitigan siya ni Pomela.

"Paul, hindi ko alam kung ba't ako nagkakaganito sa'yo. Bigla ko na lang 'to narandaman. Bakit kasi ang bait mo masyado at inosente pa. Ang sweet mo pa. Sino ba namang gago na babae ang hindi mahuhulog sayo diba? Sorry, dahil ang bilis. Alam ko namang mahal mo rin ako." speech ni Pomrla na hindi narinig ni Paul dahil tulog nga ito. Pagod kasi.

Tumayo si Pomela at pumunta ng banyo para tumae este maligo.

Habang nagsha shower, biglang nag POV si Pomela. Boom!

"Tama ba 'to? Paano na si OJ? Siguro panahon na talagang kalimutan na kita. Panahon na para si Paul naman ang mahalin ko."

"... Kahit lagi kong minumura si Paul ay gusto ko siyang sabihan ng alabyo. Wahh. Landi ko pota. Pero mahal ko na si Paul. Bubuo kami ng sarili naming pamilya at gagawa ng nga masasayang memories."

Nakangiting parang gago si Pomela. Pagkalabas niya ng banyo. Natutulog pa rin si Paul nang mahimbing. Pagod na pagod ito. Nilapitan ito ni Pomela at kinumutan ng maayos.

"Sigurado na ko Paul. Sa oras na 'to. Simula sa araw na 'to. Alam ko na at hindi ko na maiitatanggi. Sigurado akong mahal na kita."

--

A/N: See the draft copy of this chapter at the multimedia section. Hahaha. Salitan kami dyan ni Pyona~

The Mighty Brazo 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon