GECENİN AYDINLIĞINDA

-Bölüm 5-

    
"Korkunun ecele faydası yoktur" insanlar bu cümleyi ne kadar da basitce konularda kullanıyor değil mi?Buna ben de dahilim ne kadar korkarsanız korkun başınıza gelecek olan birbiri ardına sırasını hiç bozmadan geliyor o gece de aynen öyle olmuştu.

-Nereye gidiyoruz? O, yaşıyordur belki yani  adam ...Şeyy,ben veterinerim biliyorsun  bir baksa mıydım, yaşayıp yaşamadığını anlardım? Diye saçma sapan sorular sordum .
Selim:
-O,öldü Nil hanım 2  kurşun yedi  tam bir saatir yağmurun altında orada yatıyordu.Merak etmeyin,biz kontrol ettik. "Ölmüş".
-Dur !tamam burası iyi.
Ali arabayı durdurdu bağlık yoldan çok uzaklaşmış olamayız 300-400 metre ilerledikten sonra ıssız bir yola sapmıştılar.
Araba durduktan sonra iki cellât da aşağıya indiler .Selim bana burda beklememi söyledi.
Bagajdan iki kürek ve bir de kazma çıkardılar önce küreklerle kazmayı arabadan 20 metre ileriye götürüp bıraktılar sonra da geri gelip bagajdan zavallı adamı çıkarıp belirledikleri mezarın oolduğu yere taşıdılar.

Sadece kaçtığı için ve öyle olması gerektiği için değil bu adamın öleceği baştan belliydi .Bunu bagajdan çıkan ve bir ön hazırlık olarak oraya önceden konan küreklerle kazma net bir şekilde açıklıyordu zaten.

Belirledikleri toprak alanın etrafında tek bir ağaç ,ev  veya hiç bir nesne yoktu.Karanlıkta yanan araba farlarından net bir şekilde görebiliyordum bunu .Farları kazacakları alanı daha rahat görebilmek için açık bırakmışlardı.

Ve iki cellât toprağı "işledikleri günahı saklaması için "kazmaya başladılar. Bu iş yaklaşık bir saat boyunca devam etti.Sonunda ne sebepten öldüğünü bilmediğim ama son sözlerini bizzat bana söylediğini bildiğim o zavallı adamı o çukura sert bir hamle ile attılar.
Yardım et!Kapıyı aç lütfen, kap!.
İşte ben böyle yardım isteyen bir adama yardım edememiştim ve şimdide onu isimsiz mezarına gömen bu adamları oturduğum yerden izliyorum.