-Bölüm 8-

86 14 0
                                    

     
"Öyle olması gerekiyordu ve oldu".Bir insan sırf gerektiği için ölebilir mi?
"Unutman gerekiyor ve unutacaksın" .
Bütün yapmam gerekenleri sırasıyla söylemişerdi ben de yapmıştım. Asıl canımı yakan katil oldukları halde trk bir açıklama dahi yapmamaları onların  benden korkması gerekirken şimdi korkan benim  her söylenene itiraz ettikten hemen sonra kabul etmek zorunda kalan ve her soruya kısa bir "peki"cevabını veren ben ...

Bunları düşünürken Selim'in Nil hanım! Size diyorum,geldik;inebilirsiniz ,demesiyle kendime geldim.
Yine bir komut geldi ve ben sessizce arabadan indim .Arkama bile bakmadan ilerledim ve kapıyı çaldım.

Kapıyı açan annem bir çığlık attı:
- Bu ne hal yavrum !Ne oldu sana?Saatlerdir seni arıyorum ,telefonunu neden açmadın?
Annem gözyaşlarını tutamadı çünkü kötü giden bir şeyler olduğu sanki boğulmaktan kurtarılmışçasına sırılsıklam ve beti benzi soluk olan kızının yüzünden ve perişan halinden anlamıştı.
Sessiz ve bir ölüyü andıran halimle yukarı çıktım ve duşa girdim .O sırada annem odamda sorularını hazırlıyordu.
Ben çıkınca bir bir soracak ve neler olduğunu kızını kimin bu hale getirdiğini anlayacaktı.

Üzerim de bornozumla odaya girdiğimde,annem yoktu sonra elinde bir bardak sıcak çay ile geri geldi:
-Al şu çayı iç ve hemen bana olanları anlat.
Bir şeyler söylemezsem asla vazgeçmeyecekti öyle ya ben kızımı bu halde görsem bende vazgeçmezdim:
-Anne.
-Söyle kızım .
-Ben araba ile bağlık yolda dolaşıyordum.
-O zaman bu halin ne arabada böyle ıslanmazsın?
-Şeyy , lastiğim patladı anne .Ben de oralar çok ıssız olur diye aşağı indim çünkü biliyorsun yardımın gelmesini beklersem sabahı bulurdu. Merkeze uzağız .Ana yola çıkıp otostop çekecektim  ,yoldayken yağmura tutuldum.Selim'in arabasına şans eseri rastladım anne beni o yüzden o eve bıraktı. Arabamı yarın getirirler .
Annem bu söylediklerime   tek bir kelime etmedi yalnızca ışığı kapattı ve iyi geceler diledi.Bana inanmadığını biliyordum sadece bitap halimi gördüğü için en azından yarına dizlenmeme izin verdi...

GECENİN AYDINLIĞINDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin