4

39 17 0
                                    

Uyandığımda heryer tenhaydı. Kameralerı gün içinde yerleştirmem ve yakalanmamam gerekiyordu. Tek sorunum namı değer şimsek kızın bu kameraları nasıl fark etmeyeceğini düşünmekti. Tek yolu kameraların dışını sessiz taşla kaplamaktı. Böylece kameraların kullandığı elektiriği hissedemezdi. Planım dün bana odamı gösteren kadından bana gereken anahtarların kopyasını yapmaktı. Antreman başlamadan önce anahtar işini halledip onlar dışardayken kameralerı yerleştirmek bugünlük yapacağım en önemli şeylerdi. Sonraki aşama bir emir gelmezse büyük güne hazırlanmaktı.

Saçımı antremana uygun şekilde ördükten sonra kadını aramaya çıktım. Onu bulduğumda yeni uyanmış temizliğe başlayacak bir hali vardı. O benim geldiğimi fark etmeden önce duvarda asılı olan anahtarları en küçük girintisine kadar inceledim ama elime almadan tam olarak aynısını yapamazdım. Kadın beni fark edince korkup sıcradı.

"Senin ne işin var burda! daha antremanına çok var. Niye odanda değilsin?"Benim cevabım çoktan hazırdı.

"Ben antremanın nerde olacağını yemeğin nerde olduğunu göstermenizi isteyecektim. Uzun zamandır birşey yemedim." Kadın bana kendisini takip etmemi ve adının Casandra olduğunu söyledi.

"Ne kadar sanssızsın. Haberin olmamıştır tabi seni güçleri olmayan bir kızılın emrine vermişler. Sana nasıl gerekeni ögretebilirki?" Nedenini sorgulasamda rolume devam ettim.

"Umarım buraya gelmekteki amaçıma ulaşırım. Sahip olduğum ateş benim hayatımı mahvetti." Gözlerimi yere eğince Casandra elini omzuma koydu beni teselli edercesine. Bana yemek yenilecek alanı gösterdi. O orda yemek yapanlarla konusurken fark ettirmeden 5 6 tane catal ödünç aldım. Anahtarları onun cebinden alırsam kopyalarını çıkartabilirdim.

Antreman yapacağım yere giderken ayağı benim tarafımdan takıldı ve elindeki temizlik malzemeleri yere saçıldı. Ona toplamasında yardım ederken ihtiyacım olan katların anahtarlarını cebime hiç ses çıkarmadan koydum. Toparlanınca bana işi olduğunu söyledi. Antreman salonunu tarif edince tek başıma gideceğim kesinlesti.

Antreman salonu askeri kovuşa  benziyordu. Icerdeki kiz sayisi yok denecek kadar azdı. Hepsi savaş var gibi uniformalıydı bense odada bulduğum gri bir esofmanın içindeydim. Bunu önemsemeden bize antreman yaptiracak askeri beklemeye basladım. Arkamda birinin olduğunu hissedince arkama döndüm. Kızıl kısa saçları ve yemyesil gözleri vardı. Çok aşırı yarı degildi.

Sıraya geçince bana baktı. "Yeni gelenler için kendimi tanıtayım..." Adı Kilorn'du bana bir yer bulunana kadar onun emri altında olacağımı söyledi. Bunu söyleyene kadar kimse bana bakmamıştı bile. Önceki eğitmenlerim bile beni küçümserdi. Benim gerçek gücümü bilselerdi neler düşünürlerdi? Korlarlarmıydı? Ben bile bazen kendimden, yapacaklarımdan korkuyordum.  

Bize yaptırdığı calışma simdiye kadar gördüğümün en kolayı olunca beceriksiz gibi davranmak cok zordu. Bir arada benden süphelenir gibi bir hali vardı. Yaptığımız antreman bittiğinde bile terlememiştim. Sadece gece kameranın görmediği tarafta alışkın olduğum antreman anında terliyordum. Eğitmen Kilorn arkamdan geldiğinde süphesinin doğru olmadığına inanmış olmasını diledim.

"Şimdiye kadar senin kadar esnek birini görmedim. Böyle olman çok şaşırtıcı egitim almadığına eminmisin?"  Dileğim tutmamıştı ama vazgecemezdim.

"Küçükken yetimhaneden kaçıp sirkte çalışmıştım ondan olabilir efendim." Bu cevabım biraz daha aklına yatmış gibi duruyordu.

"Zor bir hayatın olmuş olmalı. Herkesin zor bir hayatı var ama ilk defa sirkte çalısanını duydum." Hiç bilmediğim bir şekilde güldü. Az önce uydurduğum hikayeyi merak etmiş olmalıydı. Halbuki gerceği daha zordu. Benimle aynı hayatı yaşamaya dayanamayan yüzlerce çocuk vardı. Yemekhaneye beraber gittik o sordu bende onu tatmin edecek cevablar verdim. Bana balıkları sevdiğini anlattı. Bende  balıkları severdim onları antreman sırasında acılar içinde öldürmeden önce.

Beni kısa sürede arkadaşlarına katmasina beklemiyordum ama benim tek oturduğumu görünce arkadaşlarının yanından kalkarak benim kolukdan tutup diğer emir erleriyle birlikte yemek yedi. Iyi bir kalbi vardı. Bense bir kalbim olduğuna bile emin değildim.

Onlar yemek yerken bir taraftanda cebimde anahtarların kopyasını yapıyordum.

Yemek bitince bir yolunu bulup anahtarları Casandra temizlik yaparken esyalarının arasına fark ettirmeden koydum.

ASKERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin