ASKER

15

Acıdan dişlerimi sıkarak arabanın üstünden indim ve koşmaya başladım. İnsanların arasından rüzgar gibi geciyordum. Duyduğum ses pek güven vermesede doğru olduğu taktirde başım belaya girebilirdi.

Kısa süre sonra takip edildiğimi anladım. Tenha bir yer bulup peşimdekilerden kurtulmam gerekiyordu ama insanlar her yerdeydi. Böyle giderse şehir çıkışına kadar durum değişmeyecek gibiydi.

Onları atlatmayı denedim ama birkaç başarısız denemeden sonra vazgectim. Hızımı arttırmaya başladım.

Birden üstüme gelen 10dan fazla kurşunu hissettim. Duramayacak kadar hızlıydım. Ellerimi onlara doğru tutup durdurmaya çalışmaktan başka yolum yoktu. Onun içinde geç kalmıştım. Ölmemem gerekiyordu. Buraya gelene kadarki emeklerim çektiğim işkenceler boşa gitmemeliydi. Her şey ağır çekim görünüyordu. Mermiler çok yaklaşmıştı. Bir tanesi tam gözüme doğruydu.

Birinin kolumdan tutup beni geriye çekiştirmesini hissettiğimde ise ağır çekimden yavaş yavaş kurtuldum. Asansörde bana eşlik eden adamdı. Düşmana yakalanmıştım. Tam gözlerimin içine bakıyordu.

Ben senin tarafındanım. Adım Marcus. Gardını alsan iyi olur. Etrafımızı sardılar.

Asansördeki sesin bu adama ait olduğunu anladım. Dikkatimi ondan etrafıma yönelttiğim anda bize saldırmak üzere olduklarını gördüm. Artık onların düşmanı olduğum açığa çıktığına göre ateşimi kullanabilirdim.
Uygun duruşumu alıp etrafımdakilere odaklandım. Hazır olduğumda ateşimin kendini göstermesine izin verdim.

Heryeri kaplayan ateş içinde kalanlar acı içinde bağırıyordu. Bazıları ateşimi atlatmıştı. Onlar için ikinci dalgayı gönderdim bu sefer daha güçlü bir dalga oldu neredeyse gökyüzüne kadar uzanan. Bunlar olurken Marcus'u yakmamaya özen gösteriyordum. Dediklerinin doğru olma olasılığı çok düşüktü ama şuan ona güvenmekten başka carem yoktu.

Binalar ateşimle yanıyordu. Camlar patlamıştı ateşe kapılanlar cığlık atıyordu. Yardım dilenenler daha çoktu. Saklandıkları yerden bana nefret ve korkuyla bakanlarda eksik değildi.

Daha fazlası gelmeden gitmemiz gerek. Kralımız seni bekliyor.

Onu başımla onayladıktan sonra koşmaya başladık. Bana yol gösteriyordu. Neredeyse benden daha hızlıydı.