Kardelenler gibi narindi yüreği
Boynu bükük dalında tutulurken
Kırılmayı beklemeden büyümeyi
Hassaslığının acısını içine atmayı
Bilmeyi öğrenmiş birikmişcesine
Koparılmadan incinmeden
Hissedilebilmeli aşkına çaresini
Yüreğe dokunmakta bir incelik
Burkulmadan avuca sığmalı
Hayata bakış açısı
Hep iki taraflı değilmidir
Acının en yoğun halinde
Soğuğun en dip köşesinde
Üşümemiş kendini bilmeden
Nadide bir çiçeğe dönüşmüş
Beyazının içinde siyahını avutmuş.
Nihal Çolu🌸
