Sen evet kalpsizsin
Tabiatını bozdun ait olduğun efsunun
Nicesine hüküm süreceği sadeliğin
İnine giremeden kaybolmuşsun
Ki sen bir seslenişe feda olmuş
Halinde dönmemiş divaneye
Dik durup eğilmemişken
Yardan kaçan süresizliğe
Olmamışsın sükunet
Bir coşar bir taşarken
Yalnızlığa adamış izine
Rastlamadın kaldır buğunu
Gözlerinin içinden
Derine inmemeli haykırışlar
Saklı kalmadı yükün
Ne denir salamadığı kuyusuna
Sızıdan oluşan kabuğunu
Çıkılmalı yükseğe geri gelmeyi
Düşünmeden.
Nihal Çolu🌸
