Usulca sokuldu ruhundaki yaraya
Kan akmış çevresi siyaha bürünmüş
Yalnızlığa boyun eğse düzelecek
Saklı kalan dünyasının kapısı aralanmadan
Bir son başlangıca yakın olmalı
Edebinde sancısı durmadan süregelmiş
Baktığı sayfaya yazmayalı çok oldu
Dün bir dalda soluklanırken
Bugününe acısını sığdırabilmelimi
Yer yer edinse kendinden verdiği güveni
Sedasına vurgun kalmış her dirheminde
Açık kalmış bilincinde okşanmış
Aslını duymasa hüküm sürecek
Sondu bu kavgası kaç delile ihtiyaç duyacak
Bilebilse nedensiz göğsü gerilse
Acaba boğulmaz taş kesilirmi
Bencilliğine doymadan tuttuğu avucunda.
Nihal Çolu🌸
