Kuruldu düzeni anı gölgelendi
Beklediği hayatı değmeden silkeledi
Avucunun içinde yanan çehresi
Bilinmezliğin açtığı kapıda sıralandı
Tüm sadeliği aratan çıkmaz sokakların
Bir oluşu kendine gelmesine engel olurken
Burkulan yüreğinde acıyı hissetmesin diye
Suskunluğuna sır oldu bedeni
Kaldırıp atamadığı kuvvetine güç veremezken
Ne denli sıkışıp kaldığına hayranca bakakaldı
Kim kime ne desin yüreğini soğutmayı
Unutmuş bir yüze denk gelemezken
Tadıda bozulur tattığı huzursuz ortamda
Rast geleceği sırada yüküne derman
Aramayı bırakıp çaresizliğinde
Çareyi aramaya koyulmaya.
Nihal Çolu🌸
