Hiç haberi yok dargın olduğu
Yüzlerin bakılmayacak bir hal almışlığına
Kalıbını soğutmuşken nefesinde
Tüketmeden diriliğine yapışmış
Razılığına sorgu çekmeden
Sürdüre gelmiş aldığı çaresizliği
Nemli gözlerinde aranırmı
Feryadının sesini duymayan şairi
Kimsesiz kaldı görülmediği duvarlarda
Bir kaybolsa çekse içinde kendine yeri
Hangisi benimsenir taze kalmamış
Ezber bozan kahrını unutmamış
Sanırki dağılmadan bozulabilmesi
Mümkün gibi efsaneye
Tanık olma vakti.
Nihal Çolu🌸
