Ufkunda sarılı yarasında baki bakışlar
Öpülmüş ellerde aramalı gururu gerçeklikten uzak
Daraldımı haddinde unutmuş olduğu saflığı
Çıldırır sedası duyurur kasırgaya kavurur etrafı
Yok oldumu yokluğu gür oluşmuş buhranlarla
Değmesin kavrulan kalbi alışılmamış hengamelere
Tutulmaz hiç olan duyguların verildiği umutları
Serinliğe ramak kala sıcağında köz olurda
Aldırış etmemeli bu sesine aşık görkemli ışığına
Durulması gerekli halinde acınan bir iz bırakmamalı
Yorgun kelimeler dönüşmeden cümlelere
Koyulmalı noktası virgüle adımı atılmadan
Bitişi bitirmeli devamı bitmeyen sonsuzluğa inat.
Nihal Çolu🌸
