Birgün inşallah çıkar giderim
Yol boyu unuttuğum ne varsa düşlerim
Kendime gelmemeyi yeğlerim
Bir ihtimal olmasaydı düşüncesi
Yok olurdu beynimde
Buhran olmak yetmezdi bana
Umudumla mutlu olmak
Acının bütün kemiklerimde
İşlenmesi
Değil bir tutmak kendimi
İçimde kapanır
Öğütlerdim kendimi.Nihal Çolu🌸