Ruhsuz geçit vermeyen daralmış sokaklar
Hengameye boyun eğmekte sınırı aşmamış olan
Sarılır duvara ılık bir rüzgarda eser dumanlar
Tozu katar düşüncelerine yok olmalı dağılmışlıklar
Kendince eziyeti kabul edermi bir insana yakışma
Güzeline vurgunmudur ardına açılan kapılar
Seslenmeli yük bilinen acımasızlığa zıt durumu
Kahrolmasın yapılmamış acılara gerçeği haykırmak
Nefes alır birgün çaresizliğin hissettirdiği kapıda
Gökyüzüne yasla sırtını cemaline bakmalı hükmü
Çok zamanlar öncesindeydi umutlara sahip olmak
Şimdimi bilinmez bir saatte takılı çekilmeyen
Vedalar.
Nihal Çolu.
