Susturuldumu çaresizliğin feryadı
Kaldı geriye sönmüş tazeliğini unutmuş baharlar
Yangın yeri ruhtaki enkaz sımsıkı tuttu bırakmaz
El atılması mümkün değil tutuşur etraf
Nereye kaybolur acınacak bir halle sığınmaya
Sanma sen kendinsin bir dünyada yek başına
Belkide adına saklı kalır arkasını kapatmadan
Küçük bir umut boşalır göklerden ateşin seline inat
Kırılmasın canın vedaya dayanır geçen zaman
Durulmadan boşluğa koşmalı nedensizce vurgun
Gitmeden bağlansada yol olur ona bir hitabı.
Nihal Çolu🌸