Gecenin aydınlığı aranırken
Umut edip gündüz karanlığında
Nefes almayı bekledi
Herşeye kaldığı yerden
Kopmadan dağılmadan
Bırakmadan yenilenmek istedi
Sevmeyi bilmeden
Kalbine düşüremedi yenilgiyi
Sancısıyla kavruldu
O olamazdı dert edermiydi
Yapısıyla kalamadı derinde
Kahrına doldu sevgisi
Yandı dikenine eridi
Sabırsız ruhunu bulmadan
Seslendi bedenine yelkenleri
Lütfuna sonsuzluğuna
Aşkına ve gösterilmemiş saf duygusuna.
Nihal Çolu🌸
