ARANAN KUZEN BULUNDU

Eve Dönüş ->

Arkadaşlar geciktirdiğim için özür dilerim. Sınavlarda dolayı biraz geç oldu. Fazla uzatmadan bölüme geçmek istiyorum. 

Multimedya'da Umut var.

Bu bölümü ; YGS'ye giren Bayansalvatore95 ablama ithaf ediyorum.

Keyifli okumalar...

O gece onu düşünmüştüm. Belki de babamın o kadar emeğine haksızlık yapmıştım Kendi istediğim bir hayatı yaşamak için babamın yıllarca bana verdiği emeği bir seferde çekip atmıştım ama artık iş işten geçmişti. Ne babam beni affederdi ne de ben arkadaşlarıma ihanet edip normal bir hayata dönerim. Gece bunu düşünerek uyuyakalmıştım.

Sabah uyandırıldığımda kendimi sürpriz doğum günü partisinde gibi hissetmiştim tek eksik o saçma iyi ki doğdun şarkısıydı. Çünkü karşımda içinde Umut'un da bulunduğu herkes vardı. Kim eksik tabiki Almila. O salak bu saatte buraya gelir miydi hiç dediğimde yukarıdan aşağıya polislerle kavga ederek giriyordu.

'' Ama polis bey hepinizi üstünü yaktıysam nolmuş bilerek mi yaptım sanki? ''

'' Lan kım sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun? 3 polisin bacağına kaynar çay döktün. ''

'' Hayır anlamıyorum. Bunda ne var diye öğrenmek isteyen sizlerdiniz. '' Almila polisle tartışmaya devm ederekn Almila yanımdaki yere girdi; girerken polis seslendi:

'' Merak etme bir kaç saate ifade verir çıkarsın mal kız. ''

'' Ona sadece ben mal derim '' diyince polis bana baka baka yukarı çıktı. İşin anlayamadığım tarafı şuydu. Umutlar da vardı Asyalar da vardı. Peki bunlar ne diye tanışmışlardı? Her şeyi öğrenmişler miydi yoksa ? Kafamdaki soruların cevabını hemen bulmalıydım.

"Burada ne olduğunu biri bana anlatsa diyorum!"dediğimde Umut ayağa kalkip yanima geldi

" Şey abi Marvel'i aramışsın dün o da bizi aradi ve biz buraya geldiğimizde bizi de aradiklarini soyliyip tutukladilar onlarla da nasil tanistigimiz hikayesi ise Soyle biz buraya geldiğimizde onlarda burdaydi ve senin ismini söyleyince bizim yanimiza geldiler abi ama merak etme bizim ne is yaptigimizi bilmiyorlar" dediğinde düşündüğüm tek sey bu kadar kelimeyi usenmeden nasil soyledigiydi boyle malca bir cok sey düşünürken oturdum ve marvellerin niye gelmediğini dusunuyordum doğru ya Marvel söylese dahi babam engel olurdu ve gelmezdi.

Benim buraya girmemi sağlayan kişinin doktor olduğunu biliyordum. Peki ama nasıl ? Polise söyleme demiştim. Acaba korkmamış mıydı ? O doktoru yaşatmazdım tamam başım belaya girmesin diye adamlarima dövdürürdüm sadece bu düşüncelere iyice dalmisken adım sesleri duydum ve ve başımı kaldırdığımda karşımda ağlayan bir annem , Marvel ,kızgın bir babam ve ne yaptın lan sen derecesinde başını sallayan bir amcam aman ne kadar da güzel (!)

"Oğlum bir günün de olaysız olsun be. Amcan olmasa şu an burada değil evde yatıyor olurdum. Sen amcana dua et. "

Ben sanki sana çok meraklıydım. Ama kendime hakim oldum ve bunu demedim.

'' Baba bir şey yapmanı beklemiyorum senden beni aşağılamak istiyorsan buyur dinliyorum. ''

'' Kes şu sesini ! '' dedikten sonra diğer çocuklara döndü ve '' Hepiniz okulunuza gidin. '' diyip herkesi kovduktan sonra yan taraftaki Almila ve ben kalmıştık. Almila'yı dert etmeden konuşmaya başlamıştı babam.

'' Seni buradan çıkartmam için bir şartım var. Gel ve yeniden oğlum ol ! Ben seni nasıl bir seferde reddebildiğimi hala anlamıyorum ama sen benim hep oğlumdun hala oğlumsun. Yanıma gelmeni istiyorum Eren. Ama eğer sen istemezsen sana yaşamında başarılar dilerim ve daima arkandayım. Son olarak şunu da söyleyeyim Test kitapların hazır '' deyip güldükten sonra yukarı çıkmıştı. Sevineyim mi üzüleyim mi bilememiştim ama şunu biliyordum ki hayatımdaki en zor sınavlardan birini geçiriyordum ve eğer ben Eren isem bu sınavı geçecektim. Ama aç ayı oynamazmış bu yüzden öncelikle herkesin getirdiği şu şeyleri yemem lazım. Çay bile gitrmişlerdi. Çay demişken Almila yandaydı.