___________________
Bağırmamla Klaus vampir hızında yanıma gelmişti. O da şok olmuştu. Elijah içeri girince hemen sarıldılar. Olayın hala şokundaydım. Derek ve sürüsü karşımda duruyordu. Koşarak gidip onlara sarıldım. Klaus hemen harekete geçip bizi ayırdı.
"Seni bulduk, artık gidelim."
"Ne? Onu almayı mı planlıyordunuz?" dedi Klaus gülerek. Burada yaşamak kötüydü, Beacon Hills'e gitmek istemiyordum. Ne yapacaktım? Klaus, "benim aşkımı alacak kadar iğrenç bir duruma düştünüz, size bunu yakıştıramadım." dedi.
"Sellaaam!" içeri bağırarak biri girdi. Bu Liam'dı. Koşarak gidip sarıldım. "Beni özledin mi?" dedi göz kırparak. Gülümsemekle yetindim. Derek ve Klaus kavga etmeye başlamıştı bile. Klaus'un sağ kolu Marcel şehrin bütün vampirlerini getirmişti. Allison onları vurmaya çalışıyordu. Stiles ortada yoktu... Scott vampirlerle savaşıyordu. Liam da öyle, öfke kontrolü üzerinde hala çalışıyor demek ki. Ben ise sakince koltukta onlarları izliyordum.
Ups, Derek ve sürüsü neredeyse ölüyordu. "Klaus!" ayağa kalktım. Koşarak Klaus'un yanına gittim. Gözü dönmüştü. "Bana bak!" yüzünü tutup bana bakmasını sağladım. "Yeter, anladın mı? Yeter.. Bırakr onları."
"Benimle kalacak mısın..?"
"Kalacağım, lütfen artık yeter.." dedim. Klaus ellerini çırpınca herkes durdu. "Onları dışarı atın!" dedi. Vampirler kurtları dışarı attılar. Klaus ağzındaki kanları temizledi ve yanıma geldi. Yanıma yaklaştı. Aramızda çok az bir mesafe vardı. İçeri bir çakal girmesiyle onu ittim. Bu Malia idi. Ona kıyafet vermem gerekiyordu. Koşarak odaya girip kıyafet aldım. Geri aşağı indim.
"Bakmayın lütfen," herkes arkasını dönünce Malia kıyafetini giydi. Giyer giymez bağırdı. "Klaus ile öpüşüyordunuz! Keşke biraz daha geç gelseydim.." bir iç çektim. Klaus gülerek arkasını döndü.
"Biraz daha geç gelseydin öpüşecektik tatlım."
"Niklaus, Hope eve geri dönüyor!" dedi Elijah.
"Annesi geldiği içindir," diyerek geçiştirdi. Kol nereye gitmişti. Burada olsa ona bir sürü soru soracaktım. Hope Klaus'un kızıydı.. Bir kızı vardı ve ben ona aşık oluyordum.. Bu iğrenç!
"Hiçbir şey iğrenç değildir aşkım." dedi Klaus. Ona zihnimi mi açmıştım!
"Klaus, çık zihnimden." oturduğum koltuğun arkasına geçip saçımı diğer yana attı. Sonra yanağıma bir öpücük bıraktı. Hafiften gülümsedim. Çok tatlıydı..
_________________
Vote atmayı unutmayın aşklar♡