Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
____________________
Ağlamamın üzerinden saatler geçmişti. Şu an evi geziyordum ki çıkış yerlerini öğreneyim. Alt katı gezmiştim. Şimdi sıra üst katta. Giderken bir kaç düşünceye daldım. Anılarıma. Onlar güzel ve önemliydi. Benim artık onları unutmam gerekir aslında. Beynim buna izin vermiyor. Beacon Hills'i geride bırakmıştım anılarımı da bırakmak zorundaydım.
"Yine dalmışsın.." arkamdan gelen sesle düşüncelerimden sıyrıldım. Arkamı döndüm. Bu Klaus idi.
"Beacon Hills'i çok özlüyorsun herhalde?"
"Evet özledim..- yani pek sayılmaz. Belki-"
Klaus, "ben seni anladım," dedi. Ne anlamıştı? Ben ne diyordum? "Ha bu arada ikinci katta çıkış yok. Buradan kaçamazsın." diye devam etti. Anlamıştı. Nereden anlamıştı? Belki benim aklımı okuyordur.
"Niklaus!" diye biri bağırmıştı aşağıdan. Klaus iç çekip, göz devirdi. Vampir hızını kullanarak aşağı indi. Ben de arkasından indim. Elijah bağırmıştı. Klaus ile konuşuyordu. Ben de onları dinliyordum. "Kurtlar gelmiş! Beacon Hills'te olanlar. Üstelik Hayley ortalarda yok."
Klaus sinirle, "siktir!" dedi. Scott'lar buraya mı gelmişti!? Bu imkansız, ölsem inanmam.
Elijah, "gidiyoruz saldıracaklar." dedi. Hemen ortaya çıktım. "Ben de geliyorum." dedim.
Klaus, "Lydia buradan asla çıkmayacaksın anladın mı beni, asla." dedi üzerime gelerek. Kaşlarımı çattım, "bende geleceğim dedim!"
Klaus, "Freya, sana biraz ihtiyacım olacak sanırım." dedi. Freya geldiğinde kaş göz yaptı. Ne yapıyorlardı? Klaus kapıya doğru bir kaç adım atınca Freya ağzından bir kaç şey mırıldandı. Bir şeyler hissediyordum. Beni bayıltmak istiyordu! "Klaus, hayır! Yapma!" diye bağırdım. Freya dinlemedi, devam etti. Bayılmayacaktım. "Malia!"
Kendimi zorladım. Bayılmayacaktım, asla. Malia koşarak geldi. Freya'ya saldıracakken, Freya diğer eliyle ona da büyü yaptı. Acıyla bağırarak yere düştü. Kol yavaş yavaş geldi. Bizi umursamadan koltuğa oturdu. Gözlerim kararmaya başlamıştı, başım dönüyordu. En son duyduğum ses "Kol sen onları üst kata götür." oldu.
_______________
Gözlerimi açtığımda siyahlarla dolu bir odadaydım. Yine zindana mı gelmiştik? Yataktan doğrulum, burası zindan değildi. Hemen ayağa kalkıp kapıyı açtım. Merdivenlerden indim, Klaus yine viskisini yudumlayarak Elijah ile konuşuyordu. Rebekah ve Freya beni görünce ayağa kalkıp gittiler. Kol ve Malia diğer koltukta oturuyorlardı.
Klaus beni görür görmez, "Oh, küçük peri uyanmış." dedi.
"Beni bayıltmandan nefret ediyorum!" diye söyledim.
Klaus, "Zorundaydım, gelmemen gerekiyordu." dedi.
"Arkadaşlarıma ne yaptın?" dedim hemen.
"Hiçbir şey." dedi yalancı bir gülümseme atarak. Belli oluyordu, onlara bir şey yapmıştı. Ondan nefret ediyorum. Arkadaşlarıma zarar veremezdi. Onu en iyi fırsatta öldürmek istiyordum.
