Müptela - Askıya Alındı

4. Bölüm

"Afra bence vazgeçelim biz bu işten."

"Sessiz ol Ada, yoksa eğlenemeden sonumuz karakolda bitecek."

Homurdandı. Neden kabul etti ki bu teklifi? Başlarına iş açacaklarını hissediyordu.

Şu an ne mi yapıyorlar? Kapanmasına bir kaç dakika kalmış Avm'nin içindeki bir mağazada saklanıp, tartışma içerisine girmişlerdi.

Avm'nin bütün ışıklarının kapanması ile Afra telefonunun flaşını açtı. Saklandığı yerden çıkıp gülmeye başladı. Korkuyordu Ada. Koskoca insanlar olmuşlardı sonuçta. Eğer birisi fark ederse rezil olma düşüncesini kafasından atamıyordu. Babasının tepkisini düşünmek bile istemiyordu.

"Ada çıksana kızım ordan, baksana bütün Avm bize kaldı."

"Yok ben böyle iyiyim, sen devam et."

Güldü.

"Kızım kafayı mı yedin sen çıksana."

"Sen gecenin bir vakti bizi buraya getirince kafayı yemiş olmuyorsun ama ben reyonların arkasına saklanınca mı kafayı yemiş oluyorum?"

Kolundan çekip Ada'yı saklandığı yerden çıkarttı. Yüzüne bakınca halinden memnun olduğu çok belliydi.

"Hadi biraz eğlenelim, keyfini çıkaralım buranın."

"Ama.."

"Hadi bak şurada çikolata cips falan var, gömelim bir kaç tane."

"Bu hırsızlık oluyor."

"Parasını kasaya bırakırız küçük bir not ile bu hırsızlık olmuyor değil mi?"

Güldü. Çikolata diyerek onu en zayıf yerinden vurmuştu. Üstünü silkeleyip çikolata reyonuna doğru ilerlerken konuşmaya başladı.

"Haklısın."

"Kıza bak lan, az önce naz yapıyordu şimdi de beni beklemeden gidiyor...Kime diyorum be, beklesene kızım beni."

Afra Ada'nın yanına gelince birlikte bir kaç abur cubur alıp bir kenarda yemeye başladılar.

"Şimdi ne yapacağız?"

"Hiçbir şey."

Ada şaşkın bir şekilde Afra'nın suratına baktı. Sadece bir kaç atıştırmalık yemek için mi bu kadar risk almışlardı?

"O zaman biz neden.." Afra'nın camı kırması yüzünden Ada'nın cümlesi yarıda kalmıştı.

Alarm çalmaya başlamıştı. Ada panikle ayaklandı.

"Afra ne yapıyorsun sen?!"

"Eğlenmeye çalışıyorum."

"KİM VAR ORADA?!" Güvenliğin sesinin gelmesi ile birlikte hemen ters yöne doğru koşmaya başladılar.

"Ne yapacağız?"

"Kaçacağız Ada."

"Allahım sana yalvarırım başımıza bir iş açılmasın. Söz veriyorum bir daha böyle işlere bulaşmayacağım."

"Abartma Ada."

Önlerini güvenlik kesince hemen sağ taraftaki acil çıkışa yöneldiler. Bir kaç kapı daha geçtikten sonra kendilerini açık otoparkta buldular.

"Durun!"

Arabalarını kapalı otoparkta bıraktıkları için yola doğru koşmaya başladılar. Duydukları motor sesinden hemen sonra göz önüne çıkan 2 motor ile beraber Ada önüne atladı.