Müptela - Askıya Alındı

15. Bölüm

Kitaba beklediğim kadar rağbet olmadığı için bölüm çok geç geliyor. Lütfen destek olmayı unutmayın. İyi okumalar ❤️

••••

Genç kadın bilgisayardaki işlerine dalmışken aniden açılan kapı ile yerinden sıçradı. Bu münasebetsizliği yapanı görmek için bakışlarını kapıya yönlendirdi. Görmeyi beklediği en son kişi duruyordu karşısında.

"Mert?"

Erkek arkadaşı sinirden koyulaşmış gözleriyle Ada'ya bakıyordu. Kapıyı sert bir şekilde kapattı ve adımlarını genç kadının çalışma masasına yönlendirdi. Ada hâlâ ne olduğunu anlamamış, korkudan sesini bile çıkartmıyordu. Fırtına öncesi sessizlik gibi bir şey olduğunu düşündü.

"Alexander."

"Ne?"

Ada Mert'in ne demek istediğini anlamamıştı, çatık kaşlarla Mert'e baktı.

"Alexander Graham Bell. Şu siktiğimin telefonunu neden icat etti Ada? İnsanlar iletişim kurabilsin diye değil mi?"

Masanın üzerinde duran telefonu alıp elinde salladı. Hal ve hareketleri her ne kadar sakin olsa da bakışları bunun tam tersini gösteriyordu. Mert gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı ve gözlerinin içindeki öfkeyi silip son derece sakin bir şekilde gülümseyerek Ada'ya baktı.

"Neden aramalarıma cevap vermiyorsun Kızıl?"

"Beni mi aradın?"

Ada Mert'in elindeki telefonu alıp cevapsız arama bildirimlerine baktı. Telefonu sessizde unuttuğu için görmemiş olmalıydı.

"Telefon sessizdeydi."

"Bir daha olmasın."

Ada tam cevap verecekti ki kapının çalmasıyla beraber sustu ve Mert'i alelacele masadan uzaklaştırdı.

"Gelebilirsin!"

Azra beklediği izni alınca odaya giriş yaptı. Odanın diğer ucunda elleri cebinde olan ve ruhsuz bir şekilde bakan adamı süzdü. Simsiyah giyinmişti, bu durum bakışları ile buluşunca ürkütücü duruyordu. Ada Azra'nın bakışlarını fark edince uyarıcı bir şekilde öksürdü.

"Bir sorun mu var Azra?"

Azra hızla bakışlarını genç adamdan çekip patronuna çevirdi.

"Hayır Ada Hanım. Ersel Bey aradı ve randevuyu 2 gün sonraya almak istedi. Size haber vermek için gelmiştim."

Ada kafasını salladı.

"Teşekkürler, gidebilirsin."

"Peki."

Azra Mert'e son bir kez göz ucuyla baktıktan sonra odadan çıktı. Ada ise hâlâ Azra'nın peşinden kapanan kapıya bakıyordu. Ne yapmaya çalışıyordu bu kız?

"Sen beni mi kıskandın?"

Aniden beline dolanan eller ile ürksede hemen toparlandı ve yüzüne tebessüm yerleştirdi.

"Ne alakası var canım? Sana öyle gelmiştir."

Mert kafasını Ada'nın boynuna gömdü ve derin bir öpücük kondurdu.

"Kesinlikle öyle olmuştur."

Ada ellerini Mert'in boynuna doladı.

"Randevu iptal olduğuna göre bugünlük işim bitti. Hadi söz verdiğin gibi yemeğe götür beni."

"Emredersiniz hanımefendi."

Ada, Mert ile dudaklarını kısa bir süre buluşturduktan sonra geri çekildi.