Müptela - Askıya Alındı

7. Bölüm

"Afra ben pek sevmem davetleri. Gelmesem olmaz mı?"

Afra Ada'yı duymamazlıktan gelip askıdan aldığı elbiseyi Ada'nın üzerine tuttu.

"Şunu denesene bir."

Ada'nın itiraz etmesine izin vermeden sürükleyerek kabine götürdü onu. Ada bir yandan giyinirken Afra ise bu kez kendine davet için bir elbise bakmaya koyulmuştu.

"Afra, bu fazla iddialı değil mi sence de?"

Ada'nın sesini duyunca arkasına dönüp süzdü. Siyah saten bir gece elbisesiydi. V yaka bir dekoltesi ve uzun bir yırtmacı vardı. Belden sonrası abartı olmayacak derecede hafif kabarıktı. Ada bu elbiseyi fazlasıyla güzel taşıyordu.

"Şaka mısın sen? Taş gibi olmuşsun."

Ada aynaya dönüp kendine baktı. O da yakıştığını düşünüyordu ama onun tarzına göre fazla ağır kaçıyordu.

"Dediğim gibi fazla iddialı geldi bana."

"Hayır gayet yerinde olmuş. Hatta biz ne yapalım biliyor musun? Başka bir elbise denemeyelim yoksa kafamız karışır. Direk bunu alalım."

Ada sıkıntıyla nefes aldı.

"Emin misin bak? Abartılı olmadığına yani."

"Evet eminim, git değiştir hadi üstünü."

Ada onu onaylayarak kabine girdi ve çok geçmeden kıyafetlerini giyip kabinden çıktı. Elbiseyi görevliye verip Afra'ya döndü.

"Sıra sende."

"Evet."

Ada reyonları gezmeye başladı. Kırmızı kadifeden olan elbise dikkat çekiyordu. Reyondan alıp süzdü. Afra'ya yakışacağını düşünüyordu.

"Afra, bak ne buldum."

Afra merakla Ada'nın yanına geldi. Elindeki elbiseye göz gezdirdi. Yerinde olan bir göğüs dekoltesi vardı. Bunun yanı sıra iddialı bir de sırt dekoltesi yer alıyordu. Boyu da Ada'nın elbisesinin aksine kısaydı.

"Deneyeyim ben bunu."

"Dene bakalım."

Elbiseyi alıp kabine girdi. Bir kaç dakika içinde kabinden çıkıp Ada'nın karşısında bir tur döndü.

"Nasıl olmuş?"

"Yakıyorsun şu an."

Elbise belini sardığı için Afra'nın ince belini gözler önüne seriyordu.

"Ben her zaman yakıyorum zaten." dedi ve gülümsedi.

"O zaman bunu alıyorum Ada."

"Al bence, çok güzel taşıdın."

Afra'da çok geçmeden elbiseyi üstünden çıkarıp görevliye verdi. Kasaya gidip ücretlerini de ödedikten sonra mağazadan çıktılar.

"Kuaföre gidelim mi Ada?"

"İstersen bizim eve çağıralım. Annemler evde değiller zaten. Daha rahat oluruz."

"Olur, bana uyar."

Arabaya bindiklerinde Afra Ada'nın tarifi ile eve sürmeye başladı. Ada ise bir yandan kuaförünü aramış, eve gelmelerini rica etmişti.

Çok geçmeden eve geldiler. Alışveriş torbalarını alıp kapıya doğru ilerlediler, zile basıp beklemeye başladılar.

"Hoşgeldiniz Ada."

"Hoşbulduk Esra abla."

İçeriye girdiler.