Vefa

"Aile"

Merhabalaaar..

Derslerim yoğun bu yüzden geç atıyorum bölümleri öncelikle özür dilerim yazmaya ancak fırsat buldum. Bir aksilik çıkmazsa haziran sonrası eski tempoya döneceğiz yazma konusunda bölüm sıklığı özellikle..

Ama sabredip bekleyen herkese yürekten teşekkür ederim.

Kaldığımız yerden devam edeceğiz en son hastahane odasında Giray şarkı söylüyordu..

İyi okumalar dilerim..

Vote ve (satır arasıda olur) yorumlarınızı beklerim..

Tuttuğun kalem olsa yüreğinin elleri
Bir defa daha yazsa bebeğim bebeğim bebeğim

Eğer bir masal perisi girerse rüyalarına
Öldü dersin gül güzeli tılsımını kaybetti

Bölüm 17 :

2 Hafta Sonra..

Giray öfkeyle kapıdan içeri girdi. Elindekileri önüne gelen ilk masaya bırakıp, üstündeki hırkayı hırsla çıkardı. Sorgu odalarına doğru giderken gözü kimseyi görmüyordu.

"Nerede?" Önüne çıkan ilk kişiye bunu sorarken bir yandan da gözleriyle etrafı tarayıp yürüyordu.

"Kim?" Önceden tembihli olan herkes durdurmak için çabalamak istesede, durdurulamayacak kadar öfkeliydi Giray.

"Tamam sen işine dön ben hallederim Selim." Poyraz arkadan geldiğinde Giray'ın kolundan tutup başka boş bir odaya yöneltti. Kapıyı kapatıp kilitlerken vakit kazanmaya çalıştı. "Sen dinlen dedik ne diye geldin? Tamam eve gitmem dedin anladık ama buraya yorgunlukla gelmesin dedi müdür, amirimiz de beni ayrıca tembihledi."

"Başlarım uyarmalarına. Nerede o herif? Yakalamışsınız. Benim yüzleşmem lazım, duramıyorum. Doktorlar bugün uyutmayı bıraktı, kız ikinci ameliyatı olduktan sonra Masal'ı bu hale getiren o pisliği bırak bana, hırsımı alayım!"

"Bırakamam. Sağ çıkmayacak çünkü sakinleşmen gerek."

"Ne sakini?! Duymadın herhalde sen doktorları! Uyandığında nasıl anlatacağız diye düşünürken, adamın elimde kalmasından korkmuyorum ben!"

"Annenlerin yanına gittin mi? Sorup duruyor kadın."

"Giderim işte uyansın Masal önce." Giray Poyraz'ı geçip kapıyı açarak dışarı çıktığı an karşı odadan çıkan amiriyle durdu. Müdürün de görünmesiyle anlamıştı aradığı adamın orada olduğunu. Hızla kimseye aldırmadan odaya girdiğinde ellerine kelepçe takılan adamın yakasından tutup kafasını geçirdiğinde üç kişi zor tutmuştu.

"Şerefsiz herif! Ne istedin kızdan?! Bir de kızın haberi olmadan sorduruyormuşsun müdürüne! O kız can çekişiyor! Hayatını bitirdin kızın! Yaşı 17 daha! Ama ben kime konuşuyorum ki? Bu ülkede sizin gibi pislikler yaşamaya devam ettiği sürece ne kadınlar, ne genç kızlar hatta çocuklar bile özgür olamayacaklar!"

"Giray.."

"Bırakın!" Giray geri doğru sürüklenirken son anda masanın ucunu tutup boşta kalan elini adama doğru uzattı. "Sizin kadınları soktuğunuz kılıflar, onları istediğiniz gibi yaşamasına zorunlu kılmanız, kafanıza göre öldürme hakkınız yok! Sizin gibiler hep katil olarak anılacak ama hayatlarını bitirdiğiniz her kadın günün sonunda hep hatırlanacak! Kadınlar olmasa siz nefes almıyordunuz! Ama senin cezanı çekmen için elimden geleni yapacağım neden biliyor musun? Sevdiğim kadını ölümle burun buruna getirdin diye!"