GAMER | E-SPOR

÷23

"Buradayım... Ben buradayım." Boğazımı temizleyip şaşkın ifadesine baktım. Ellerimi nereye koyacağımı bilemeyip önümde birleştirdim. Heyecanımı anlamaması içinde gülümsemeye çalıştım.

Gözlerinin hareketliliği başımdan aşağı doğru yol almıştı. O beni süzerken sertçe yutkunup yok olmak istedim. Hala bir tepki vermeyişi çıldırmama yol açacaktı.

"Iıı..." Bir şey söylemeye çalışsada sadece çekingen biçimde gülümsemişti. Ayaklarım bir adım gerilerken ağlayasım geldi. Beni böyle beklemediği apaçık belliydi.

"Ben gidiyim." Hay ben... Sesim ağlamaklı ve kısık çıkmıştı.

"Ha-hayır hayır! Şey.. ben özür dilerim. Böyle bir anda çıkacağını düşünmemiştim. Saklanmaya devam edersin zannettim... Dilim tutuldu." Dışarı üflediği nefesi etrafa yayılırken bana doğru bir adım attı.

"Yemin ederim ben körmüşüm! Seni anneme nasıl benzettim?" Duraksayıp tekrar gülümsediğinde kaşlarım çatıldı. "Milyon kat daha güzelsin."

"Konumuz güzellik miydi? Bunun için miydi?" Ani çıkışımı beklememiş gibiydi. Aslına bakarsak bende kendimden beklemezdim.

"Ne yani teşekkür etmemi falan mı bekliyorsun?! İltifata bünyem ters tepiyor benim!" Tam konuşacağı sırada kelimelerini ağzına tepmiştim. Gereksizce yükselmiştim, hadi hayırlısı.

"Kübra sakin ol. Yanlış anlaşıldım galiba ama tabi ki niyetim dış görünüş falan değildi. Tanışmaktı..."

"Kadir, on dakika kaldı diyorlar." Terastan çıkıp yanına gelen arkadaşlarıyla bir adım daha geriledim. Ürkek bir ceylan gibi hissediyordum ama dışarıdan bakınca pek ürkek sayılmazdım.

Kadir yanına gelen Yiğit, Ekin ve diğer kız ve erkeğe döndüğünde kafasını salladı.

"Tamam." Durgun ses tonu, onunda gerildiğini ifade ediyordu. Arkadaşları onu onaylarken Yiğit ile göz göze geldik. Saniyesinde gözlerimi kaçırırken adımı duymuştum.

"Kübra? Kanka Kübra mı?" Arkadaşları şaşkınca beni süzerken Kadir ile göz göze geldik.

"Evet benim. Sende Yiğit olmalısın." Yiğit'in yüzünde geniş bir gülümseme belirirken gözleri de ışıldamıştı. Elini bana doğru uzatıp yaklaştığında duraksadım.

"Evet ben Yiğit. Şu yakışıklı, karizmatik ve olağanüstü profesyonel oyuncu olan. Memnun oldum." Kendini övmesiyle tebessüm edip çekingen bir şekilde elimi uzattım. Küçük bir an el sıkıştıktan sonra elimi çektim.

"Bende memnun oldum." Neyse ki sesim normal çıkmıştı.

"Merhaba bende Ekin." Ekin ve diğerleri de yanıma geldiğinde gülümsememi soldurmamıştım.

"Bende Peri."

"Turan."

"Memnun oldum." Deyip susarken onlarda samimi bir şekilde gülümsemişlerdi. Beklediğimden daha sıcak davranırlarken Kadir bizden farklı olarak aşağıdaki insanlara bakıyordu. Kalbini kırdığım için hüzünlenirken yanımıza bir adam yaklaştı.

"Neden Vurdun, sahneye çıkmadan önce asansörün önünde toplanmanız istendi." Kadir'e hitaben konuşmasıyla Kadir onu onaylamıştı. Daha sonra da başını küçük bir açıyla eğip bana baktı. Evet, ondan oldukça kısaydım. Aramızdaki boy farkını şimdi fark etmiştim. Göz hizam çenesine geliyordu.

"Bizimkilerle beraber programın bitmesini bekler misin? Çıkışta şu yanlış anlaşılmaları düzeltelim."

"Tamam ama benim ilk önce Sima'yı bulmam lazım. Aşağıdaydı." Cevabım onu biraz olsun mutlu ederken Yiğit araya girmişti.