9.bölüm

194 39 6
                                    

Medyada meriç...

Olduğum yerde öylece etrafa bakınıyordum.sırtımı duvara yaslayıp yerde bağdaş kurarak oturdum.içimde kötü bor his vardı. Bir sürü soru beynime saldırıyor savunmama izin vermeden beynimi işgal ediyordu. Karıncalarım kırmızı alarm yaktı ve güzelbşeyler düşün diye klişe bir şey üretti.tabi ki aklıma ilk olarak çikolatalı waffle geldi.ama kafamı dağıtmama yetmedi.içimde bir yerde boşluk vardı ve o boşluğa ne gelicek bilmiyordum.iyiki mal arkadaşlarım vardı da beni güldürüyorlardı.aklıma eylem, tuğçe ,selim ve batuhan geldi.aptal aptal sırıtmaya başladım.

Hızla sertçe açılan kapıdan ürkmüştüm.ardından melisanın gülüşleri geloyordu.diğer kişiler de sınıfa girince gözler beni buldu.melisa hafif sırıtıp öksürerek konuştu

"Yine bileğini mi burktun minik prenses"dedi.sesinde yüzde bir milyon küçümseme gizliydi.ve bunu alayla söylemişti.bir kaç kişi güldü tabi eylem hariç.ben hala yerde bağdaş kurmuş oturuyordum.eylem gözlerini devirerek elini uazattı .bende melisa ya ne kadar el hareketi çekmek istesemde .... yemedi tabi.yok bende aklımdaki en ücra kelimeyi seçip kullanmaya karar verdim.

"yok canım melisa yı koruma vakfı için tek kişilik eylem yapıyorum"dedim en soğuk halimle.bunu söylerken eylemin elini hızla kavrayıp ayağa kalkmıştım bile.eylem hafif sırıttı ama melisa nı ona baktığını görünce başını eyip elini burnuna götürdü.melisa bir an gerçekten öfkelenmişti.bana bir adım daha yaklaşıp eliyle omzumu sertçe ittirdi.ve tekrar konuştu

"ne ayaksın kızım sen?"diye cırladı.içimdeki öfke gerçekten körüklenmişti .gelmiş bide itiyor ya aslında saçını başını yolcaktım ama neyseki okulumu seviyorum.

"indir lan elini. bulaşma bana.olacaklardan ben sorumlu olmam."bunu söylemekle yetindim.ama daha da yaklaştı.içimdeki kıro deniz ortaya çıktı .bir an çekilecek gibi oldu ama arkasındaki farelere güveniyordu galiba.aslında bir günde iki kavga çoktu ama o başlatmıştı ben değil.asla susmayacaktım.inatçıydım.bu yüzden kaç defa arkadaşlarımdan ve ailemden azar işitsemde asla ama asla hiçbirşeye göz yummayacaktım.bu benim hayattaki birinci ilkemdi.melisa eliyle yakamda biraz oyalandıktan sonra gözlerini kısarak yine bana baktı

"ne yapacaksın çok merak ettim"sesi bu sefer daha kısık çıkmıştı.bir an kendimi tutamayacağımı sandım tam bileklerinden tutucakken beni sertçe çeken bir tuğçeye rastladım.o kavga konusunda bir numaraydı ama beni kalabalığın olduğu yerden başka bir yere itmişti .ama ben yine yaklaştım tuğçe melisa ya döndü kalabalığa

"işinize bakın"diye emir verdi.kalabalık yavaş yavaş dağılırken eylem kalmıştı.tuğçe ona da bakarakbenim yanımı işaret etti.yani iki adım gerisi.tuğçe melisanın kulağına yavaşça

"Uğraşma şu kızla "diye fısıldadı.al işte .ahmak ya ben savunamıyor muyum kendimi.ne yani artislik yapacağim diye beni çocuk yerine kpyamaz .koymamalı.bir an ikiye katlanan öfkemin verdiği cesaretle araya girdim.

"Uğraşsın ya .cidden.ne olacak acaba elbiseme parlatıcı mı bulaştıracak yoksa parfümümü erkek parfümüyle mi değiştirecek. yapsın .ne hali varsa görsün.ama kendini ağlarken de görebilir"

fazla mı konuştum ne .tuğce de fısıldadığı için ne dediğini duyduğuma şaşırmıştı.etraftakiler önüne bakıyormuş gibi yapıyorlardı ama kulakları birdaydı.dans sınıfında kavga .ne büyük olay ama.melisa bana tekrar ölümcül baktı kapıdan çıkarken"beni fazla küçümsüyorsun"

dedi ve sırıttı.oo ne kadar şanslı bir günde iki bela aldık.meriç , melisa .çok iç açıcı.ha birde komşumuz koray vardı .beni rezil edip şantaj yapan sevgili sırdaşım.annem ve babamın da bugün gidecekleri gerçeği kalbimde şimdilik boşluğu acıyla doldurmuştu.bende bu kadar sinirliyken derse giremeyeceğim için siniftan çıkıp okulun bahçesinde ağacın altındaki gölgeye oturdum.benim mekanım.amma da sempatik.kafamı çimene eğip çimleri yolmaya başladım.yerde oturuyordum ve kalktığimda yemyeşil bir  kıyafetle karşılaşacaktım.bu daha da sempatik.

Birazdan yanıma bir gölge çöktü. Yüzünü görmek için kafamı kaldırdığımda katı yüzlü bir korayla karşılaştım oda benim gibi oturup çimleri yolmaya başladı.sessizliği bozan o oldu .

"Bana kızgın mısın"

"Ne için "diye sorduğumda gözlerini gözlerime sabitledi.

"Herşey için"

Okunma sayısı iyi ama vote ve yorumlar az lütfen votelerinize  ihtiyacım var.bu arada bu bölümü yazmak için 19 ekşinlı 22tane duygusal şarkı dinledim.umarım beğenmişsinizdir.ve kitapla ilgili sorularınız olursa sorabilirsiniz...

BudalaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin