Medya da tuğçe...
Ona şaşkınlıkla bakarken gözlerimin açılıp kocaman olduğuna emindim.aklıma ilk gelen sözcükleri ağzımdan döküverdim
"Bu bir özür mü?"o hiç şaşırmadan bana bakıyordu vehafif bir şekilde gülümsedi.gerçek bir gülümseme sinir bozucu olan davranışlarından sonrakiler gibi değildi oda kısık sesle konuştu
"Özür olmasını mı isterdin"bunun karşısında bende hafifçe gülümserken koray tekrar yüzünü çimlere dikti .bende cevap vermek için ağzımı açtım.
"Fena olmazdı"bu ne klişelik.ölüyorummm.içimdeki kelime kütüphanesine lanetler savurup vericeği tepkiyi merak ederek gözlerine baktım.o da bana bakarak konuştu
"Özür dilenicek bir şey yaptığımı sanmıyorum"aaa öylemi.bu kendini ne zannediyor ya. budala.içimdeki kütüphaneye çok kızdım sanırım söylemeye cesaret edemeyeceğim bir kelime verip ağzımdan dışarı attı
"Doğuştan bu kadar öküzsün yani"OMG. Ne dedim ben.seni hain kütüphane.kendimi yiyeceğim dayak ve şantajlar için hazır konuma getirdim.
"Sende doğuştan bu kadar açık sözlüsün herhalde.resmen bana öküz dedin."bak hala konuşuyor ya pislik.
"Bırincisi ben doğruları söylüyorum, ikincisi de resmen değil bildiğin sana öküz dedim"biz bunları konuşurken bir golge yukarıdan bize baktı henüz şimdi gelmişti. Sadece korayın duyabileceği bir seste
"İnek hanım da gelmiş"dedim o da hafif güldü ama sonra sinirli gözükmeye çalışarak
"Anladın mı deniz?melisa ya karışma "dedi o da gülüyordu ben de ama melisa cadısına çaktırmadan .melisa da sonunda ince sesiyle cırladı
"Hadi koriiişş"bune yaa.bu ne .ıyk.ıyk.bende melisa nın taklidini yaparak
"Hadi koriş bekletme melisacığıni"dedim
melisada son ir kez bana bakıp korayın elinden tuttu.sonunda gittiler yaa.bende daha fazla bu okulda kalmamayı tercih ederek yolda minik adımlarla ilerlemeye başladım.kulağında kulaklık ,elleri ceplerinde,kafasında kapüşon olan bir kız.deniz kalkan.ne de büyüleyici.kapıdan girdiğimde içeride bir hüzün dalgasının olacağı için adımlarımi yavaşlattım.ama biliyordum ki zaman kendine yetişilmesini beklemez sadece akar.bizim elimizde olan onu durdurmak değil onun gibi şaşmadan akabilmektir.ne kadar yavaş gitsemde evin önüne geldim.yavaşça zile bastım.babaannemin ağlamaklı olmasını beklerken gayet de normal görünüyordu.içeri geçtiğimde annem ve babam valizleri hazırlıyordu onlara selam verip salondaki uzun koltuğa yayvan bir şekilde oturdum.bir süre sonra sıkıcılığın son noktasına vardım.kapı çaldığında ayaklarımı yere sürte sürte kapıya baktım elif sultan la budala komşumuz koray.elif sultanın elinde bir kap vardı.bende daha fazla dikilmeyip konuştum
"Hoş geldiniz içeri geçmez misiniz?"elif sultan samimi ve yorgun sesiyle
"Hoşbulduk kızım annenler çıkmadı değil mi?"bunları söylerken içeri geçmişlerdi bile.koray kapıya yaslanarak ellerini kucağında birleştirdi.aşağı kimse inmeyince bağırdım
"Annneğğgg ,babağggggaaaaa,nineeeee"nine ne ya kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz haberim yok.ücüde aşağı inince ninemin elinde bir çanta gördüm valiz gibi ama küçük.ayy bak yine nine dedim.te allahım ya.ninem biraz samimi bir sesle
"Hoşgeldin kanki 4 takipçim artmış son paylaştığımı retwetledin demi"yanlış yazmadım tam olarak bunu dedi.benim daha twitter ım yok ya .bu nedir.isyaan.annem yapmacık bir şekilde öksürdü.babamda bana bakıp konuştu
"Bak deniz babaannenbir haftalığına bizimle hollanda ya geliyor ve senin tek başına kalmanı istemiyoruz bir arkadaşını bir haftalığına bize davet edermisin."whatt!!!ya kaç yaşındayım ben ya.elif sultanın neden geldiği belli olmuştu.elif sultan da bana bakıp konuştu
" eee bizim oğlam ne güne duruyor.arkadaşa markadaşa güven olmaz.abisi kalsın yanında .demi koray kıvrılırsın şu koltuğa"
ama ayıptır günahtır yazıktır ya .bune bune.ben atlıycam tutmayın beni ölüp geliyorum.bu hayatta her şey bilerek mi planlanmış.anlamadım yanı. Koray kafasını yasladıği yerden hızlıca kalktı ve aynı anda
"Neeee!!!"diye bağırdık.lanet olsun bu hayat ,lanet olsun bu sevgi!!!ne sevgisi bee .offf kafa güzel yine .yardıım.
Kitap hakkında her türlü eleştiriye açığım.saygı duyarım.lüyfen düşuncelerinizi söyleyin.oy ve yorum bekliyorum.❤❤❤❤❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Budala
ChickLitBizi duygularımızdan arındıracak biri değildir ihtiyacımız olan, kimse kendine açıklayamasada bize o duyguları yaşatacak birini isteriz. Bize sürekli iyi davranan birine ihtiyaç duymamızın kendimizi sorgulamamıza neden olması gerekir. Bizim elde etm...