Dağhanlar Şirketlerinin ilk varisi Bartu Dağhan. Mesleğini eline aldıktan sonra babasının devrettiği şirketlerin başına geçmiş genç, yakışıklı bir iş adamı. Yaptığı işlerle ün salmış adını ülkesine ve dünyaya duyurmayı başarmıştı fakat bir yandan da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedya : Aslı Güner
Bölüm Şarkısı : Uyursam Geçer Mi?
***
Apar topar geldiğimiz hastanede soluklanırken Bartu'nun dedesinin, yani Akif amcanın hala ameliyatta olduğunu öğrenmiştik.
"Baba bir şey söylemediler mi daha?" Arel başını sağa sola salladı. "Hayır oğlum hala bir haber yok. Bekliyoruz işte." Bartu babasına sarılıp Arel Bey gibi duvara yaslanıp beklemeye başladı. Gözleri kızarmış Duru'nun yanına gidip oturduğumda sıkıca birbirimize sarıldık.
"Bir şey olmayacak değil mi Aslı?" göz yaşlarını silip beklenti içinde bana bakan kıza buruk bir şekilde gülümsedim.
"Allah'ın izniyle sağ sağlim çıkacak buradan."
"İnşallah." ileriden koşarak gelen Belinayı gördüğümde yerimden kalkarak Belinay'ın, Duru'nun yanına oturmasına müsaade ettim.
Asra ablayı gördüğümde yüzümde istemsiz bir gülümseme oluştu. Acaba o beni hatırlayacak mıydı? Yavaş adımlarla yanlarına yaklaştığımda, adaşım olan Bartu'nun babaannesi Aslı Hanımı sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Çok geçmiş olsun. İyi misiniz yapabileceğim bir şey var mı?" Aslı Hanım yüzüme bakıp küçük bir tebessüm ile yanağımı okşadı.
"Yok güzel kızım çok teşekkürler. Sen Bartumun yanında dur." başımı sallayarak onayladığımda Asra ablanın dikkatle bana baktığını gördüğümde gülümsedim.
"Aslı?" tereddütle söylediği ismim ile gülümseyerek başımı salladım.
"Benim Asra abla." kocaman olmuş şaşkın gözlerle bana sarıldı.
"Bir tanem ne kadar büyümüşsün."Bartu'ya bir bakış atarak sessizce fısıldadı. "Bizim ki tanıdı mı seni? " suratım asılırken başımı sağa sola salladım. "Hayır tanımadı sanırım. Yani bilmiyorum ki bir şey belli etmiyor." Asra abla güzel tebessümü ile elini omuzuma koydu.
"Bartu duygularını belli eden bir çocuk olmadı hiç bir zaman. Küçükken nasılsa inan şimdi de öyle sadece biraz zaman ver. Ne olursa olsun Bartu güzelanılarını hatırlar." tam cevap vereceğim zaman ameliyathanenin kapıları açıldı.
"Akif Dağhan'ın yakınları?" herkes bir anda doktora doğru yaklaşınca ben bir adım geride kaldım.
"Biziz." doktor herkese tek tek baktıktan sonra tekrar Arel Beye baktı. "Akif Bey'in durumu şu an gayet iyi sadece tekrar tetiklemesinden endişeleniyoruz. Birazdan normal odaya alınacak. O zaman çok yormamak şartı ile görebilirsiniz. Geçmiş olsun." doktor açıklamasını yapar yapmaz yanımızdan geçip gittiğinde herkes derin bir nefes almıştı. Belinay ve Duru'yu sarılırken gördüğümde gülümsedim. Gözlerim Bartu'nun dipsiz bucaksız mavilikleri ile buluştuğunda gülümsemem yüzümde daha çok yayıldı. O da gülümsediğinde yanına gelen Kuzey ile bakışlarını benden çekip Kuzeye baktı.
