Dağhanlar Şirketlerinin ilk varisi Bartu Dağhan. Mesleğini eline aldıktan sonra babasının devrettiği şirketlerin başına geçmiş genç, yakışıklı bir iş adamı. Yaptığı işlerle ün salmış adını ülkesine ve dünyaya duyurmayı başarmıştı fakat bir yandan da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedya : Duru ve Kuzey
Bölüm Şarkısı : Bütün İstanbul Biliyor
***
Stresli bir şekilde hostesin talimatlarını dinlerken bacaklarım kas katı kesilmişti. Off Allahım daha uçak kalkmamıştı bile!
"Aslı iyi misin?" Bartu elini alnıma koyarak ateşime baktı. "Allah allah ateşinde yok ama bembeyaz olmuşsun?" gülümsemeye çalıştım. Ne kadar becerebildiysem tabi.
"Yok bir şeyim gayet iyiyim." hemen arkamda oturan Belinay hızla bize doğru döndü.
"Bok yok bir şeyin, Aslı uçaktan çok korkar." Bartu'ya hitaben konuştuğunda küfür ettiğini fark ederek mahcup bir şekilde gülümsedi.
"Pardon enişte tutamadım kendimi." Bartu sorun yok dercesine başını salladığında ben sinirle kuzenime bakıyordum.
"Neden bundan bahsetmedin Aslı?" suratımı asarak omuz silktim. "Planları mahvetmek istemedim." Bartu bana ters ters baktıktan sonra derin bir nefes aldı. Kemerine dikkat ederek bana yaklaştı ve başımı boynuna saklamamı sağladı. Uçağı unutmuş, onun kokusuna dalarken büyük bir sarsıntı ile Bartu'nun tişörtünü sıktım.
"Sakin ol. Yanındayım, bak seninleyim." saçlarımı okşarken kulağıma fısıldadığı sözlerle kendimi biraz daha sakin hissederken sarsıntı yok olmuş dingin bir sessizlik sarmıştı etrafımızı. Geri çekilmek istemiyordum. Bartu başını biraz bana doğru yatırdığında hafif başımı kaldırarak ona baktım.
"Daha iyi misin?" başımı salladım. Bir eli belimdeyken diğer eli yavaş hareketlerle saçımı okşuyordu. Gözlerimi kapattığımda kendimi daha iyi hissediyor, uykunun kollarına doğru çekiliyordum.
*** Hissettiğim kıpırdanma ile gözlerim açılırken ilk nerede olduğumu kavrayamasamda sonradan Bartu'nun göğsünde uyuya kaldığımı fark ederek hızla başımı kaldırdım.
"Ben.." Bartu önüme gelen saçımı geri iterek kemerini çözdü.
"Sorun yok hadi kalk bakalım uykucu geldik." bende onun gibi kemerimi çözerek ayağa kalktığımda birlikte uçağın uzun merdivenlerinden indik. Kuzey iki araçtan bahsederken hala Bartu'nun göğsünde uyumanın ne kadar güzel bir his olduğunu düşünüyordum.
"Yerin rahattı galiba." Belinay omuzuyla omuzuma dokunduğunda boşluğuma denk gelerek başımı olumlu anlamda salladım.
Kızlar kahkaha atarken boş boş ikisine baktım. Duru bana sarıldığında hala gülüyordu.
"Sen uykudan uyanınca ne kadar tatlı oluyorsun öyle." gözlerimi ovuşturarak gülümsediğimde Bartuyla göz göze geldik. Arabalar geldiğinde çantaları bagaja koyarak bindik ve Kuzey'in ayarladığı otele doğru yola çıktık.
Çok uzun olmayacak bir yolculuğun ardından lüks bir otele geldiğimizde ne olduğunu anlayamadan Asil, Belinay, Duru ve Kuzey hızlı adımlarla bizi arkada bırakarak otele girdiler. Arkalarından şaşkınca bakarken valizleri alması için gelen görevliye yardım ederek bizde otele geçtik.
