Dağhanlar Şirketlerinin ilk varisi Bartu Dağhan. Mesleğini eline aldıktan sonra babasının devrettiği şirketlerin başına geçmiş genç, yakışıklı bir iş adamı. Yaptığı işlerle ün salmış adını ülkesine ve dünyaya duyurmayı başarmıştı fakat bir yandan da...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multimedya : Asil Dağhan
Bölüm Şarkısı : İstanbul Beyfendisi
***
Aileler bir ay sonra olacak düğün için neler yapacaklarını konuşmaya başladıklarında, kızların isteği üzerine bir eğlence mekanına gelmiştik. Duru ve Belinay kendilerince dans ederlerken bende oturmuş gülerek onları izliyordum. Birkaç dakika sonra soluk soluğa yanımıza gelip oturdular.
"Ne biçim gelinsin sen ya! Senin için geldik buraya." Belinay bana kızdığında omuzlarımı silktim. Bartu'nun karşısında oynayıp rezil olamazdım. Kendimi kınaya ve düğüne saklıyordum. Erkekler kendi aralarında muhabbet ederken yan masadaki kızlara çarptı gözüm. Hepsi bizim masaya bakıp bakıp bir şeyler konuşuyorlardı. Esmer bir kızın Bartu'ya baktığını gördüğümde sinirle önüme döndüm. Alışacaktım artık bunlara. Belinay'da yan masayı fark etmiş olacak ki arada bir kızlara bakıyordu. Masanın üzerinde duran alkolsüz kokteyl içeceğime uzanacaktım ki görüş açıma uzun iki adet bacak girdi. Başımı yavaş yavaş kaldırdığımda az önce dikkatle Bartu'yu izleyen kadındı bu.
"Bartu?" dakika bir gol bir. Çok güzel. Duru ve Belinay aynı anda bana döndüklerinde sorun yok anlamında gülümsedim. Aslında çok büyük sorun vardı ama daha baştan problem çıkartmak istemiyordum.
"Gamze?" Allahım birde birbirlerini tanıyorlardı. Gamze bizi görmezlikten gelerek Kuzey'e ve Asil'e de selam verdi.
"Biraz kafa dağıtmaya çıkmıştık bizde kızlarla. Seni gördüğümde bir selam vereyim dedim. Özlemişim." özlemişim mi? Sakin olmaya çalışarak Bartu'ya baktım. Ona baktığımın farkındaydı ama asla bana bakmıyordu.
"Evet baya uzun zaman olmuştu." Gamze gülümseyerek elini Bartu'nun omuzuna koyduğunda Belinay hayretle mırıldandı. "Ama yuh artık." sinirden ellerim titrerken parmaklarımı avucuma bastırarak titremesini engelledim. Bartu hızla geriye çekilip Gamze'nin elini boşluğa düşürürken Gamze'nin bozulan ifadesine zafer kazanmışcasına gülümsedim.
"Bize katılmak ister misin? Eski anılardan konuşuruz biraz." Bartu derin bir nefes alarak varla yok arası gülümsedi. Duru hayretle bana doğru eğilerek fısıldadı. "Bu nasıl bir yüzsüzlük?" Duru'ya bakıp dudaklarımı büzdüğümde gürültülü sese rağmen Bartu'nun sesini duyabilmiştim.
"Teşekkür ederim Gamze ama nişanlım." evet burada bana bakarken konuşmuştu. "Ve arkadaşlarımı bırakıp size katılamam. Bu yüzden sana iyi eğlenceler." Gamze'nin cevabını dinlemeden az önce kalktığı yere yani yanıma geri oturdu. Gamze sahte bir tebessüm ile bana baktığında bende onu gıcık edecek bir şekilde gülümsedim. Gamze ifadesini düzeltip geldiği gibi masasına geri döndü.
"Ne kadar yılışık bir kız bu?" Kuzey Gamze'nin arkasından bakıp bize döndü.
"Üniversitede de böyleydi. Hiç değişmemiş." demek bu kızla üniversite arkadaşıydı. Bakalım karşıma daha nasıl arkadaşları çıkacaktı?
