Adın: S/a
Normal bir lise öğrencisisin.
Bugün mezuniyet balosu vardı ve aşırı heyecanlıydın. Elin ayağın daha şimdiden birbirine giriyordu çünkü eski sevgilin Peter'da geliyordu. Aynı lisede olduğunuz için asla bir kaçamak olamazdı. Bütün olacakları kafanda kurgularken kapı çaldı. Açtığında elinde kocaman bir paket baban karşında duruyordu.
"Kızımın insanların aklını başından alması için elbette ben elbise ayarlayacağım." dedikten sonra içeri girip ayağıyla kapıyı kapattı. "Ben zaten bir elbise ayarlamıştım, neden yenisini aldın?" dediğinde küçük bir kahkaha attı.
"Yenisini aldığımı kim söyledi?" derken kutuyu açtı ve içinden gözüne aşırı yabancı ama bir o kadar da güzel gelen bir mavi elbise çıktı. "Bu annenin lise mezuniyet balosunda giydiği elbise." dedi.
Gözlerini kocaman açıp babana diktin. "Sen ciddi olamazsın!" Elbiseyi eline alıp her karışına göz attın.
"Bundan haberim olmadığına inanamıyorum baba!" dedin.
Gözlerinin içi gülüyordu sanki. "Annenle bu günü bekledik." dedi. "Peki annem nerede?"
"Küçük bir işi var. Törende beraber geleceğiz seni izlemeye." Elbiseye bakmaktan babana göz atamamıştın bile. Bunu fark edecek oldu ki, "Sen hazırlan, aşağıda bekliyorum seni." dedi. Daireden çıkarken "Uzun sürebilir!" diye bağırdın arkasından. "Sorun yok güzelim."
- - - - - - -
Hafif makyajında son dokunuşu bıraktıktan sonra camı açıp aşağı göz attın. Baban arabada hala seni bekliyor tahminiyle saate de baktığında vaktin yaklaştığını fark ettin. Çantada her şeyi ayarlayıp babana mesaj attın. "Arabayı çalıştırabilirsiniz şoför."
Anahtarı alıp kapıyı arkandan kilitledin. Evden çıktıktan sonra arabanın babanın değil tanıdığın başka birisinin olduğunu gördün. Camı tıklattın. "Gerçekten mi Peter?" dedin derin nefes alırken. "Ne bu şimdi?"
Sinirli ama bir o kadar da gizli gizli mutluluk yaşayan suratını gördükten sonra kapıyı açıp dışarı çıktı. Siyah takım elbisesinin içinde çok yakışıklı durduğunu düşündün. Yanına gelirken gözünü senden ve elbiseden ayıramıyordu. "Kusursuz olmuşsun." dedi. Anlamaz şekilde ona bakınca, "Belki bir şeyleri kesinliğe kavuştururuz umuduyla gelmiştim." dedi ve kafasını eğdi. Tekrar kaldırdı. "Eğer istemezsen sıkıntı yok, sana taksi ayarlayabilirim." Çaresiz olduğunu görünce kendine sakin olman gerektiğini hatırlattın. "Hayır, tamam. Yani sıkıntı yok. Birlikte gidebiliriz." dedin ve kapıyı açıp arabaya bindin. Peter sessizce sevindi ve arabanın diğer tarafına geçip şoför koltuğuna oturdu.
Kafanı cama yaslayıp yola bakmaya başladın. Peter kontağı çalıştırmadan önce sana baktı. Sen bir şey söylemeyince yine de arabaya binmene şükretti ve bu sefer kontağı çalıştırdı.
On beş dakikalık araba yolculuğunda ne senin ne de onun ağzını bıçak açtı. Vardığınızda arabadan indi ve koşarak yanına geldi. Kolunu sana açtı sen giresin diye ama ona "Biz bir çift değiliz Peter, unuttun mu? " dedin ona eski sözlerini hatırlatarak ve okula doğru yürümeye başladın. Arkandan bakakalmıştı sadece.
İlişkinizde yaptığı sorumsuzluklar seni bir noktaya kadar dayandırmıştı. Onu hala seviyordun ama gururun onun yüzüne bakmaya el vermiyordu.
Bahçeye girdiğinde herkes çoktan hazırlanmış keplerini atmak için sabırsızlanıyordu. Sen ise bu heyecanı elinden alan Peter'a sinirli bir şekilde olduğun yerde bekleyemeye başladın.
