Chapter Ten:Chase
Natulog ako sa kwarto ni View because I don't want to see him, seeing him making me wanna grab a knife and stab his chest a million times.But I still love him.
Pero bakit ba ako nagagalit sa kanya, alam na ko naman na si Lira pa rin ang mahal niya and I was nothing but a great substitute and yet I willingly take the game.
Isang laro kung saan isang panandaliang satisfaction ang naramdaman ko dahil sa mga pinapakita ni Aerol.
Alam kong masasaktan ako pero tinaggap ko pa rin, I wasn't born to be a masochist pero ngayon parang isa na akong masokista na gustong-gusto maramdaman ang sakit.
This is so sick.
I'm so sick. Sickly inlove with him.
Umiiyak ako pero hindi ako makagawa ng ingay knowing View she will let me calm down first bago siya matulog pero baka hindi siya makatulog dahil hindi ko kayang tumigil ng pag-iyak.
Para akong tanga I already know na masakit pero nilapitan ko pa rin si Aerol, bakit ba ako nagagalit kay Aerol?E ako naman tong tanga na hindi umiwas sa mga pinapakita niya.I'm crazy.
----
Nagising ako ng may nag-lapag ng breakfast sa may tabi ng kama ko.
Someone tap my shoulder, "Good Morning!"
He's so positive.His eyes is still bluish as ever.I stared at his perfect curls.Ang ganda ng buhok niya, pero nagtago ako sa blanket ko and I lazily answer him, "Good Morning."
"I made this for you, eat well."tumayo na siya at naglakad papunta sa may pinto as I heard the shutting of door
Ang lamig, but the sunlight was peeking, pero ang lamig pa rin.
"Thank you Pierre."
Bumukas uli ang pinto and View came running, "Yen get rid of that bed. Ah, seriously, ang aga mong natulog, and yet you're eyebags' still there?Oh God!"
"Yah get out of the room, I'm still sleepy."
Tumayo siya sa kama ko saka nagtatalon, "View... please.Stop."
Hindi pa rin siya tumigil sa pagtalon, "Yen, do you know that Pierre like you?"
Tinanggal ko yung blanket sa mukha ko at tumingin kay View, "He's so weird, wala pang dalawang araw pa kaming magkakakilala pero gusto niya na agad ako.Weird."
Umupo si View sa tabi ko, "Not really, matagal ka na niyang gusto. And I'm the witness."
Hunikab ako, "May heater ba diyan?Tinatamad akong maligo, so cold."
Tumayo si View, "Oo may heater diyan."kinuha niya yung loaf bread dun sa breakfast na dala ni Pierre.
I changed the topic, ayoko kasi ng ganoon. Pierre?He's been watching me from a far?Matutuwa sana ako kaya lang mahal ko pa rin yung taong sumasaksak sa puso ko araw-araw. Aerol. That bastard.
Tumayo ako para maligo.Matiyagang naghintay si View sa labas.
*****
Pagkalabas ko ng cabin nakita ko si Pierre, he is wearing his usual bright smile plus his hair is well coiffed.
That curls. Ang cute.
Lumapit siya sa akin, "Good Morning, may I introduce myself?"
Kumunot ang noo ko, "Di ba kilala na kita?"
Ngumiti siya, "That's informal, unang pangalan lang ang nasabi ko sayo at ganun ka rin, kaya um-oo ka nalang."
"O-kay?"
Nag-bow siya, "Hi, good morning, I'm Pierre Marco Keitweizer.And you are?"
Ngumiti ako, "Hi, I'm Marianne Jaz Sandoval, but you can call me Yen. Can I call you Marco?Masyado kasing mouthful yung Pierre."
Nag-nod siya, "Of course, princess Jaz."
Hinampas ko siya sa balikat, "Bakit Jaz?Sabi ko Yen na lang."
Nag-kibit balikat siya.
"Sakay tayo dun sa kabayo, I'll help you."
Inirapan ko siya, "Gusto kong maupo na lang masakit ang paa ko."
Umupo siya sa harapan ko, "Bubuhatin na lang kita."tatanggi pa sana ako, pero nagpumilit siya
Binuhat niya ako at ang saya-saya niya, "This... ang gaan mo naman Jaz, kumakain ka pa ba sa lagay na yan?"
Naalalako na naman yung time na nagpa-ulan kami ni Aerol, ang saya.Ako lang pala yung masaya.
Hindi ko pinansin ang sinabi niya, "Ang lamig naman... "
Ibinaba niya ako sa may bench, "Sit there, may bibilhin lang ako."
I nodded, nanonood lang ako sa mga tao na nandito, ang saya nila.Nakakainggit naman.
Someone caught my eye. That guy. Aerol Hades Ledesma.
Natawa ako ng maalala ang second name niya. Hades. Bagay dahil ang sama ng ugali niya.
Pero agad napawi ang ngiti ko ng makita siyang tumayo at hinabol si Lira.
What is she doing here?
May hawak pa siyang bulaklak at dala-dala niya yung gitara niya.
Ang gago. Nung isang araw lang ang sweet sweet niya sa akin, yung parang sa akin na lang umiikot ang mundo niya.Yun pala substitute muna ako.
Ang sakit e, pero ako naman yung tanga.
I'm so naive, to the point na hindi ko na alam na pinaglalaruan na lang pala ako.
Hindi ko namalayan na pumatak na pala yung luha ko, "Jaaaaazzzz, here's the cof--what?Wait, are you crying?"
Pinahid ko ang luha ko, hindi pa rin ako nagsasalita, tumingin siya sa direksyon kung saan ako nakatingin.
"That bastard.How dare is he?May mukha pa pala siyang ipapakita matapos ka niyang saktan."
Umupo siya sa tabi ko at pinahid ang mga luha ko, hinarap ko siya, "Why are you doing this?Pierre, masakit maging rebound, naranasan ko na yun."
Ngumiti siya, ayan na naman, how can he smile in times like this? "Jaz, I don't have any intentions of being a rebound, but when I met you, I'm always ready to be one. I love you."
Hindi na ako nagsalita. I don't know what to say. Taboo. Ayokong pag-usapan.
Tumayo siya sa harapan ko at nagsimulang kumanta.
It's her hair and her eyes today ♬♪
That just simply take me away
And the feeling that I'm falling inlove, makes me shiver, but in a good way
Sinenyasan ko siya na maupo na, "Ang pangit ng boses mo, tingnan mo umuulan na tuloy."
Nagkunwari akong isinahod ang kamay ko.
Tinuro niya yung left part ng chest niya, "This thing, belongs to you. I love you, always remember that I'm going to conquer the world for you."
Hinampas kong mahina yung kamay niya sa dibdib, "That thing, hurts people. Kaya Marco... Please. Find a girl who can reciprocate your feelings. I'm going to hurt you."
"You will hurt me?Go. Alam ko naman na kapag nagmahal ka, masasaktan ka, its worth the pain.Everybody is bound to get hurt, anyway.
...I don't need you to love me. All I want is let me love you... "
