mama i'm in love with a criminal

kaybolurum gülüşünde

o vurdumduymaz gülüşün sanki
kışın düşlenen yaz sahili

ikiliden ilk uyanan berk olmuştu. karşında aybike'yi görünce uyku sersemliğiyle yaşadığının hayal olduğundan şüphe etti bi süre. tabii sonra bilimsel yollara başvurmayı seçerek kendisini cimcikledi ve çok güzel bi gerçekliğin tam ortasında olduğunu anladı. aybike karşısındaydı ve çok güzel uyuyordu. eski zamanlar aklına geldi birden. kendisine ayakkabı fırlatan kız mıydı şu an uykusunda seyrettiği kişi? nerden nereye gelmişlerdi.. daha sevgili değillerdi ama her ikisi de kötü yollardan öğrenmiş olsalar da birbirlerini sevdiklerini biliyordu. bu yetmez miydi zaten illa sevgilim olur musun evet olurum diye bi diyolog olmak zorunda mıydı? ha gerekliyse de seni kendime sakladım yeterince o tarzda bir şey değil miydi zaten?
berk bi süre bunları düşünerek aybike'yi izledi. onlar uyurlarken bir yandan da hava kararmıştı. aybike'nin telefonu çaldı, arayan oğulcan'dı. berk uyanmasın diye acele etmeye çalışırken aybike telefon sesine uyandı. berk'in o haline gülümseyip telefonu açtı.

-alo oğulcan
-sisterım hava karardı nerelerdesin sen ya okul çıkışında da işin vardı galiba gelmedin bizimle. yanlış anlama kimlesin ne işi demiyorum isim istedim mi kızım ben senden?! nerdesin dedim merak ettim sadece sisterım hı?
-oğulcan seni tedavi ettiricem ben valla bak dünyanın iyiliği için. kütüphanede işim vardı uyuyakalmışım gelicem şimdi.
-tamam ben zaten sana isim sormamıştım ki bu cevap yeterli yani bana ha sen de isim söylemedin demi zaten neyse harika arar belki hat meşgul olmasın hadi good bye!
oğulcan hiç çaktırmamada yine çok başarılıydı yanında berk olduğunu bildiği için almaya geleyim mi falan diye de sormamıştı ama merak etmişti işte.
-ya oğulcan evlatlık ya ben bence. çocuğun bir günü günü geçtim bir saniyesi normal değil ya.
aybike bunları söylerken hala uyku sersemiydi bir yandan da esniyordu. berk de gülerek onu izliyordu.

-paşam sana da eğlence çıktı. hem sen az önce ben uyurken de mi beni izliyordun bana mı öyle geldi?
-benimki bi kere izlemek değil bilim adına çalışmaydı aybik. bana ayakkabı fırlatan o hırçın kız uyurken nasıl dünyanın en masum insanına dönüşebiliri gözlemliyordum.
-ayh bilimi de arkana aldın bi de yalan söylemede yine zirvelerdesin tatlım. bal gibi de izliyodun işte.
-sen kıskanıyosan ben de izlerim ne var kızım. merak etme bi dahakine de ben uyurum sen izlersin. önce uyanırsam da sen izle diye uyku numarası bile yaparım bak kıymetimi bil.
-havalarını yesinler senin
aybike gülerek yanağını sıktı berk'in. berk de kocaman gülümsedi.
-yalnız ikimiz de kış uykusuna yatmışız resmen, hava kararmış şuna bak. hadi gidelim daha da geç olmadan.

eşyalarını alıp okuldan çıktı berk ve aybike. berk sabah doruk'la geldiği için arabası yoktu. onlar da aslında daha fazla zaman geçirebilmek için yürümeye karar verdiler. aybike'yi bıraktıktan sonra taksiye binip eve geçerim diye düşündü berk. yolda yürürken berk yine kulaklığının tekini aybike'ye verdi, diğerini de kendisi taktı. aybike'yle dinlemek istediği ve şu ana da uyduğunu düşündüğü şarkıları açmak istiyordu. ilk şarkının melodisi yükseldi hemen birlikte söylemeye başladılar.

●ikilem-kaybolurum gülüşünde●

BERK

geçiyor gündüz gece, bir bir takvimlerden,
tutamam zamanı, kayar teker teker elimden.
alıyorsun insanın aklını başından,
kaybolurum gülüşünde, en güzelinden.

aybike berk şarkıyı söylerken ona gülerek eşlik ediyordu. berk onun gülmesini fırsat bilip son cümleden sonra gamzesinden öpüverdi aybike'yi. aybike biraz afallasa da karşısındaki surata kızamadı ki bi süredir de kızma yetisini kaybetmiş gibiydi zaten. sonra o da kendi bölümünü söylemeye başladı.