H2

96 12 0
                                    

Pov Luna,

Ik ren door het bos, de zwarte wolf rent achter me aan. Ik kijk achter me en zie dat de wolf dicht bij is. Ik lette even niet op en viel over een boomwortel. De wolf gaat over me heen staan en probeert me te bijten.

Ik wordt wakker. Ik ben helemaal bezweet. Het dringt opeens tot me door dat ik weer die nachtmerrie had. Ik keek op mijn wekker, het was 03:32. Ik zuchtte diep. Ik kan niet meer slapen en ik heb ook geen zin om in mijn bed te blijven luieren. Ik liep naar beneden richting de voordeur. Toen ik er was ging ik naar buiten.

Ik had nu echt even zin om in het bos te rennen als weerwolf. Ik veranderde in mijn weerwolfvorm en rende het bos in. Ik rende richting de open plek met het meer, het meer waar ik Logan voor de eerste keer had gezien. Na een klein kwartier gerent te hebben was ik aangekomen bij de open plek. Ik veranderde weer terug naar mijn menselijke vorm. Ik ben hier nu al 2 jaar niet meer geweest. Toen Tony er nog was ging ik er nog wel eens met hem heen. Dat gekke engeltje van me, ik hoop dat ik hem ooit nog eens een keer tegen mag komen. Tot ik hem ooit nog eens een awkwardknuffel kan geven, en dat hij daarna dan gekke bekken gaat trekken en me onverwachts in het meer duwt. Ik glimlachte bij de gedachte van dat moment. Ik keek op mijn horloge, het was 4:20. Ik was al bijna een uur wakker. Ik ga over een half uur terug richting het huis. Dat is de tijd waarop Jade meestal wakker wordt.

Ik keek naar een paar vogels die boven het meer vlogen. Was ik maar zo vrij, zo vrij als een vogel. Dan kon ik overal heen vliegen, overal heen gaan, zonder iedere minuut achter me te hoeven kijken. Ik bleef nog even kijken naar de vogels en veranderde na een tijdje in mijn weerwolfvorm. Ik rende terug richting het huis. Toen ik er was zag ik dat er al een paar lichten brandde. Jade was al wakker. Ik hoop dat ze niet ongerust waren omdat ik even buiten was. Ik veranderde weer in mijn mensenvorm en klom de ladder richting de voordeur op. Ik liep het huis binnen en ik zag Bobby heen en weer lopen door de woonkamer. Ze waren dus wel heel erg ongerust.

Ik schraapte mijn keel. Bobby keek op en toen hij me zag rende hij meteen naar me toe en nam me in een stevige knuffel. 'Waar was je, we hebben ons rot gezocht, we hebben je een miljoen keer gebeld, ik was zo ongerust, we dachten dat je ontvoerd was.' Zei Bobby in een adem. 'Ja sorry ik was midden in de nacht wakker geworden dus ik ging maar even een stukje lopen in het bos.' Verontschuldigde ik me. 'Ik zou de volgende keer als je gaat lopen een briefje achterlaten.' Zei Lindsay die net binnen liep met Jade in haar handen. 'Zullen we haar nu anders ouder maken?' Vroeg Lindsay aan Bobby. 'Ja is goed, ik pak de spullen wel.' Bobby liep de kamer uit. 'Hoe gaan jullie haar ouder maken?' Vroeg ik aan Lindsay. 'Met een verouderingsdrankje.' Antwoordde ze. 'Hoe oud wordt ze?' 'Als het goed gaat wordt ze 13.' Ik knikte. We wachtten nog ongeveer 2 minuten en toen kwam Bobby weer terug. 'Ik heb alle spullen, we kunnen het drankje gaan maken.' Zei Bobby terwijl hij alle spullen op tafel zette.

'Oke, we hebben de konijnen poten, de laurierbladeren en de gouden cacaoboon.' Somde Lindsay op. 'We hebben dus alles.' Bobby mengde alles met elkaar in een blender en schonk de vieze drap in een beker. 'Moet Jade dit echt opdrinken?' Vroeg ik terwijl ik een zuur gezicht trok. 'Ja, want anders zou ze op haar 6de jaar de weerwolftransformatiepijn krijgen en daardoor zou ze zoveel pijn krijgen tot ze dood zou kunnen gaan.' Zei Bobby net alsof het niets was. 'Dit drankje heb jij ook gehad, en ik ook!' 'Oké rustig.' Zei ik. Hij was een beetje enthousiast denk ik. 'Nou gaan we nog verder met dat drankje of wat?' Vroeg Lindsay ongeduldig. 'Ja.' Antwoordde Bobby. ze pakte elkaars handen vast en gingen om het drankje heen staan. Ze keken elkaar even in de ogen en zeiden daarna allemaal rare teksten op. Het drankje, die eerst een dikke zwarte drap was, veranderde nu langzaam aan in een dun wit drankje wat leek op melk.

Toen ze klaar waren keek Bobby mij aan en zei: 'ziet het er nu nog steeds zo vies uit?' Waarop ik antwoordde: 'nee het valt wel mee.' Lindsay schonk het drankje over in een papfles en gaf het aan Jade. Jade drinkt het gulzig op en toen ze het helemaal opgedronken had viel ze langzaam aan in slaap. 'Oké, laten wij nu ook maar gaan slapen anders werkt het niet.' Ik keek haar niet begrijpend aan. 'We moeten haar niet zien als het gebeurt.' Legde ze uit. Ik maakte een "O-vorm" met mijn mond en liep richting de trap. Toen ik bij de trap stond zei ik nog even welterusten en liep daarna in een rap tempo omhoog.

Pov Bobby,

'Oké, ik leg Jade wel even in een bedje.' Zei ik tegen Lindsay. 'Is goed, zie ik je dan zo boven?' Vroeg ze. 'Ja tot zo.' Antwoordde ik en ik gaf haar nog een snelle zoen. Ik liep naar boven richting haar kamer. Ik legde haar in haar bedje en liep weg. Ik zuchtte. Als het maar goed is gegaan.

Het leven van een bovennatuurlijk meisjeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu