Het leven van een bovennatuurlijk meisje

H13.

Ik schrok wakker. Ik hoorde allerlei geluiden om mij heen, gespetter van water, gepraat. De stekende pijn in mijn buik was weg. Ik keek ernaar, geen bloed, geen steekwond. Het was gewoon normaal. Maar het leek zo echt, het geluid van bloedspetters die op de tegels vielen, mijn bloedspetters. De pijn, de lach van Brandon, de moordenaar van mijn broer en ouders die bloedend in het zwembad lag.

Ik slaakte een opgeluchte zucht. "Hè Doornroosje? Eindelijk wakker?" Vroeg Jade. "Ja, hoelang heb ik geslapen?" "3 uurtjes" ik knikte als teken dat ik het begreep. "Luna kom je nog even in het water?" Vroeg Joe. Ik wist niet of ik Joe en Brandon nog kon vertrouwen. Wat als de droom een waarschuwing was?

Ik merkte niet dat Joe uit het water geklommen was. Ik schrok daarom ook toen hij zijn blonde haren boven mij uitschudden net zoals een hond dat zou doen. "Eh nee, ik pas deze keer" zei ik. Joe knikte en sprong terug het water in. Ik keek hoe Brandon, Joe en Tony een balletje aan het overgooien waren terwijl Gabriel in het midden stond en de bal probeerde te pakken. Ik verwachte niet van een engel zoals Gabriel dat hij aan zoiets mee zou doen. Van Tony en Brandon verwachte ik het wel, hun waren gewoon iets meer onvolwassen dan Gabriel. Ik zou Gabriel eerder zien als de vader die gedwongen wordt met zijn kinderen te spelen en uiteindelijk het toch wel leuk vind. Ik lachte om mijn gedachte. Gabriel als vader, stel je voor!

Ik trok mijn benen tegen mijn buik aan en legde mijn kin op mijn knieën. Ik zuchtte nog eens en glimlachte naar het gezicht van de jongens die het naar hun zin hadden. "Zullen we onze nagels lakken?" Vroeg Jade plotseling. Ik moest even denken maar uiteindelijk zei ik: "ja, is goed!" Jade stond op en liep naar haar kamer, een paar minuten later kwam ze terug met een doos vol nagellak. Ik wist niet hoe ze er aan kwam, maar het maakte me ook niet zoveel uit. "Welke kleur ga jij doen? Ik denk dat ik felroze ga doen, of felblauw, of donkerblauw! Wat denk jij? Wat staat goed bij mij?" Zei Jade. "Ik raad de donkerblauw aan, anders de felblauw" zei ik en glimlachte. "Ja, goed idee. Bedankt! Ik raad voor jou de geel aan, of de grijs. Ik denk dat de grijs jou beter staat" zei Jade en zo ratelde ze maar door. Ik pakte de grijze nagellak en deed die op mijn teennagels. Toen al mijn tien teennagels bedekt waren met een dun laagje grijze nagellak pakte ik de gele en deed het zelfde op mijn vingernagels. Na een paar minuten was ik tevreden met mijn resultaat en deed ik nog snel even een topcoat op, zo bleef het waarschijnlijk iets langer zitten en glansde het mooi. Ik keek naar Jade's nagels. Ze had haar teennagels felblauw gelakt en ze was nu bezig met haar vingernagels donkerblauw te kleuren. "Staat je goed" zei ik. "Dankje" antwoordde ze zonder op te kijken.

"Hè Gabriel, hoe zit het eigenlijk met Max?" Vroeg ik uit het niets. Gabriel schrok even van mijn vraag maar herstelde zich snel. "Ik heb hem terug naar de hel gestuurd, waar hij thuishoort. Maar hij zou waarschijnlijk nog wel ontsnappen, maar tot dan zijn we veilig." Ik knikte.

Tot dan zijn we veilig

De had de neiging om te vragen hoelang dat zou duren maar ik liet het maar gaan, Gabriel wist het zelf vast ook niet. Ik richtte me terug op Jade en vroeg: "zullen we elkaar anders een make-over geven?" "Ja!" Schreeuwde ze enthousiast, een beetje te enthousiast misschien.

Ik lachte. Jade en liepen het zwembad uit, naar boven. Jade liep naar haar kamer om make-up te pakken en ik liep naar de mijne en deed het zelfde. Ik had niet zoveel make-up, ik gebruikte het meestal alleen voor speciale gelegenheden, zoals verjaardagen. Maar daar heb ik er niet echt veel van.

Ik liep mijn kamer uit en een andere kamer in, er stond daar een grote spiegel. Jade was er al en ze zat haar krultangen en dozen vol make-up al uit te stallen op de tafel die in de midden van de kamer stond. "Ik ga jou eerst make-upen" zei Jade en ze gaf me een teken dat ik moest zitten. Ik gehoorzaamde en ging zitten.

'Maak het niet te gek a.u.b" zei ik. "Maak je maar niet druk, Jade de make-up specialist weet precies wat ze doet" en ik twijfelde niet aan haar, ze kon haar make-up altijd heel goed aanbrengen en het zag er altijd mooi en verzorgt uit.

Ik staarde in de spiegel, ik herkende mezelf bijna niet meer. Jade had er bijna een uur overgedaan om alles zo te krijgen, iedere krul moest perfect zitten, er mocht geen klontje mascara in mijn wimpers aanwezig zijn. En dat is heel goed gelukt. Ik voel me net een model. Ik glimlachte. "Vind je het mooi?" Vroeg Jade. "Vind ik het mooi? Ik vind het fantastisch!" En dat meende ik, ik zag er echt fantastisch uit.

Nadat ik Jade ook had gemake-uped, niet zo mooi als zij mij had gedaan, liepen we naar beneden. De jongens zaten in de woonkamer te praten maar toen wij binnen kwamen stopten ze. Ik hoorde iemand zelfs 'wow' roepen, ik weet niet wie maar dat maakt niets uit. Uit het niets begon Brandon te klappen, Joe volgde. Ik en Jade begonnen te lachen.

"En, wat vinden jullie ervan?" Vroeg Jade. "Gaaf" "awesome" "sexy" hoorde ik allemaal. Ik rolde speels mijn ogen. "Nou, laten we even en potje black ops 2 spelen" zei ik en starte het spel.

---------------------------

Wow mensen, sorry dat het zolang duurde. Ik had het hoofdstuk al klaar, ik was van plan om te uploaden en toen crashte me telefoon... Hij doet t nu weer, gelukkig, maar al mijn notities (met daarin al mijn boeken, ook een gloednieuw boek waar ik aan bezig was) waren weg. Ik was met een nieuw boek al een paar maanden bezig en ik was ECHT trots op dat boek! Ik kon ook niet wachten jullie het te laten lezen, maar nu is het weg. Echt klote.

Daarom duurde het dus zo lang, sorry nogmaals maarja ik probeer de volgende keer sneller te uploaden (dit zeg ik altijd, i know. Srry)

~Jennifer