Annem, Kedoma ve ben salonda oturup dram filmi izlemeye başladık. Gerçi Kedoma doğal olarak izlemek yerine etrafta koşuşturuyordu.
Alina
"Duru'ya çok üzüldüm ya"
Ada
"Duru kimdi?"
Alina
"Ana karakter ya. Sen yine uyudun mu yoksa?"
Ada
"Yoo uyumamıştım. Dalgınım herhalde."
Kumandaya uzandım ve televizyonun sesini kapattım. Ciddi bir konuşma yapmaya çalışacaktım.
Alina
"Anne son zamanlarda kendini çok yormuyor musun? Geç geliyorsun hep."
Annem bir süre bana baktı.
Alina
"Anne?"
Ada
"Alina...sana bundan bahsetmek istemiyordum ama tabi bilmek hakkın."
Ne olduğunu sorarcasına anneme baktım. Doğru kelimeleri arıyor gibi bir hali vardı.
Ada
"Ekstradan bir kafede garson olarak çalışmaya başladım. O yüzden geç geliyorum."
Parmaklarımı kıtlattım ve yere baktım. Kötü hissetmeye başladım.
Alina
"Para konusunda sorunlarımız mı var..?"
Ada
"Hayır hayır öyle-... yani evet öyle ama endişelenecek kadar değil. Sen kendi hayatına odaklan ben halledeceğim."
Alina
"Anne ben de garson olarak çalışabilirim. Aynı anda eve geliriz. Yorulmam ben gerçekten"
Ada
"Alina bu konuda bir şey yapmak zorundaymışsın gibi hissedeceğini bildiğim için sana söylememiştim. Beni pişman etme lütfen. Düşündüğün kadar büyük bir sorunumuz yok."
Hızlıca ayağa kalktım.
Alina
"Yine de yardımcı olabilirim. Çok yoruyorsun kendini."
Annem de ayağa kalktı. Bana doğru bir iki adım attı.
Ada
"Tatlım bir ebeveyin olarak eve para getirmek benim görevim. Senin hayatını yaşaman, derslerini, hobilerini ve arkadaşlarınla ilgilenmen lazım"
Alina
"Sana yardım ederken de hepsini yerine getirebilirim. O saydıkların hiçbirine ihtiyacım yok. Benim anneme ihtiyacım var."
Annem son dediğimi duyunca bakışlarını yere çevirdi.
Alina
"İzin vermesen de çalışıcam. Sana destek olmak için her şeyi yaparım."
O kadar zamandır aklım neredeydi? Nasıl fark edemedim zor durumda olduğumuzu? Tüm yük annemin sırtındaydı ben de keyif sürdüm. Geç olsa da yardım edeceğim ona ve bunda çok kararlıyım.
Annem istemese de en sonunda kabul etti. Daha sonra yatacağını söyleyip odasına gitti. Ben de televizyonu kapatıp Kedoma ile beraber odama gittim.
Telefonumu alıp yatağa yattım. Kedoma da kucağıma yattı. Gökçe'ye mesaj yazmaya başladım. Bir kaç kez 'bu olmadı farklı yazayım' diyerek sildim. Ben bununla uğraşırken bir anda mesaj geldi.
Gökçe
-Ne yazıp siliyon aşıklar gibi?
Korkup telefonu kendimden biraz uzaklaştırdım. Sonrasında karşımda Gökçe varmış gibi konuşmaya karar verdim.
Alina
-Korktum. Teşekkür edecektim ama düzgün yazamadım bir türlü.
Gökçe
-Teşekkür ederim yazmak için 3 dakika cebelleştin mi yani?
Alina
- -_-
Gökçe
-Heheh üzülme tamam her şeyde iyi olamazsın
Alina
-Hem sen de aşıklar gibi cebelleşmemi mi izledin?
