Gökçe'nin gözünden
Alina ve Kedoma içeri gireli yaklaşık 20 dakika oldu. Ben de hâlâ oturup bekliyorum.
Ada
-Gökçe yarın buluşmamız lazım
Yine mi? Ada teyzecim şu an kızın biraz zor durumda gibi.
Gökçe
-Bu kadar acil mi?
Ada
-Evet. Lütfen zaman bul.
Gökçe
-Peki denerim.
Hayır ne bu kadar önemli olabilir ki?
Kapı açıldı. Alina gözleri yaşlı bir şekilde çıktı. Elinde de Kedoma'nın olduğu kafes vardı.
Kalkıp hızlıca yanına gittim. Tam ben bir şey diyecekken bana sarıldı.
Alina
"Çok özür dilerim"
Gökçe
"Neden..?"
Alina
"Ben bakamadım Kedoma'ya. Oysa ki değer veriyordum ben ona. Babamdan kalan tek şeydi o."
Kedoma ölmüş gibi konuşuyor.
Gökçe
"Bakamadın diye düşünüyorsan bundan sonra daha dikkat edebilirsin. Ama sen ona gayet iyi baktın. 13 yaşında kocaman bi oğluşun var senin"
Alina
"A-ama hastalığının tedavisi yok"
Gökçe
"Ne demek yok..?"
Burada konuşmak pek iyi olmayabilir gerçi. Hatta konuşmasak daha mı iyi olur?
Gökçe
"Gel bi çıkalım buradan. Temiz bi hava alın ondan sonra anlatırsın"
Alina kafasını aşağı yukarı salladı. Ben de yanağını öptüm ve dışarı çıktık.
Alina
"Eve mi gitmeliyim.. seninle dışarıda mı durmalıyıım..?"
Gökçe
"Bilmiyorum hangisini yapmak istersen onu yap."
Alina
"Kedoma'yı kaybedicem diye çok korkuyorum. Ama nefes almak ve dışarda oturup sana anlatmak da istiyorum"
Gökçe
"Hmm. Okula ve işe gideceksin değil mi?"
Alina
"Evet.. ama tiyatro kulübüne katılmayıcam yarın. Beni beklemeden gidersin sen de."
Gökçe
"Beklememi istemediğinden emin misin?"
Alina kafasını aşağı yukarı salladı. Ben de 'tamam' dedim. Şu an Kedoma'yı bırakıp benimle oturup olanları anlatması daha mı doğru olur bilemedim.
Alina
"Kedoma da yanımızda dursa?"
Gökçe
"Tabi."
Kaldırıma oturdum. Alina durup bana baktı.
Alina
"Buraya mı oturucaz?"
Gökçe
"Olmaz mı?"
Alina
"Yoo olur"
Alina da oturdu. Göz yaşlarını silip derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.
Alina
"Kalp kurdu hastalığı varmış. Ölümcül bir hastalıkmış ve köpeklerde de görülüyormuş bu hastalık. Ama köpeklerde ilaç kullanılabiliyor"
Gökçe
"Kedilerde niye ilaç yok?"
Alina
"Köpeklerde kullanılan ilaç melarsominmiş ve bu kediler için zehirliymiş. Yani tedavi yok ama kontrol edilebileceği düşünülüyormuş. Oksijen desteği yapabilirmişiz. Ama veteriner 'Çok umutlanmayın ölür bu' dedi"
Gökçe
"İsmi neydi veterinerimizin?"
Alina
"Gökhan mıydı neydi niye?"
Gökçe
"Soy isim var mı?"
