Chapter 26

1.8K 56 12
                                    

Atherelle's POV

Stay

Tulala ako habang nasa byahe pauwi. I was not on my mind that I haven't notice I am already passed the destination.

"Kuya, para po!" biglaan kong sigaw.

I am not familiar with this place anymore. Kung nasaan na ako ay hindi ko na alam. All I needed is to go back home immediately. The jeep stopped, so I went out immediately. I was about to use google map, but my phone's battery already died. Nag shut down na kaagad. I didn't have a choice to wait for another jeep to come. Halos ilang oras din akong nakatayo sa ilalim ng napakainit na araw at wala man lang jeep na pwede kong masakyan. Lahat puno.

I can't stand any longer so I started to walk back. Binilisan ko ang paglalakad hindi dahil sa init kun'di dahil sa mga titig ng mga tao sa 'kin. Halos lahat pa ng nakatambay sa kalsadang ito ay mga lalaki. Pilit kong nilalaban ang kabang namumuo sa akin lalo na nang mapadaan ako sa kalsadang halos lahat ay tambay. There are lots of men, drinking alcoholic beverages beside and they are all looking at me. Few of them are glancing at their phones and then back to me again. I was so nervous and I wanted to leave this place as soon as possible. Kaya naman no'ng may humintong jeep sa harap ko mismo ay hindi ako nagdalawang isip na sumakay. Nakalayo na ang jeep at do'n ko lang napansin na ako lang mag-isa ang sumakay. May kasama ang driver na binatang lalaki na nasa front seat na kanina ko pa napapansing nakatingin sa 'kin sa rearview mirror. His eyes were bloodshot and it's scary because his stare is too lustful. I am trying to calm myself and act casual. Nagbayad pa ako para makababa na.

"Dito nalang, po." I tried to sound so chill.

The driver didn't stop driving like he didn't hear me. I repeated my words more loud than earlier pero nagpatuloy pa rin sa pag drive ang driver. Mas bumilis pa ang andar ng jeep ngayon. Ang kabang naramdaman ko kanina ay lumala.  I tried to stand up but I end up falling.

Tinangka ko ulit na tumayo pero natumaba lang din ako at nabagok ang ulo sa upuan. I want to cry out loud in pain but I chose to cry in silence. Halong sakit at kaba ang naramdaman ko na hindi ko na mapigilang umiyak. I still tried to stand up again when the jeep slowed down. Nakayanan ko pang tumayo nang tuluyan na itong huminto. I immediately went out but the driver blocked my way.

"Hindi bagay sa isang napakandang babae ang umiyak." he said as he come closer to me.

I took a step backwards but he also move forward until he get closer and closer. Wala na akong maatrasan dahil tumama na ang binti ko sa dulo ng jeep.

"'Di ba ikaw 'yong babaeng may scandal?" sabi ng binatang kasama ng driver.

I immediately shake my head before I tried to exit myself. Tatakbo na sana ako pero mabilis akong nahawakan noong binata sa braso ko.

Nagpumiglas ako pero sobrang higpit ng hawak niya kaya naghisteriya na ako para makawala sa hawak kaso naging dahilan 'yon para magalit siya at mas higpitan ang hawak sa 'kin. I was about to shout for help when the guy covered my mouth with his palm. Pilit akong sumisigaw kahit walang boses na lumalabas.

Pilit akong kumawala sa hawak nila kahit alam kong hindi ako makakawala. The driver was now holding both of my arms so I can't fight back. I am now free to scream so I screamed for help. My voice echoed, but I didn't see any sign of someone who can help me. Nasa kanto kaming sobrang tahimik at medyo madilim pero kahit walang kasiguraduhan na may makarinig sa 'kin ay pilit akong sumisigaw habang pilit kumakawala sa hawak ng lalaki.

I was crying and screaming for help but I guess no one will save me.

I am shaking in fear as my tears were falling. Pilit akong nagmamakaawa sa dalawa na pakawalan ako pero para silang walang naririnig sa 'kin. Begging is all I could now. I can't fight back and I would do everything to let myself out of this. 

Till the Last Game Do Us PartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon