Torpe + Manhid = ??? (FINISHED)

Agony

[Author's Note: This is the Revised and Edited Story of Torpe + Manhid = ???]

Posted: December 26, 2013

[HELLO READERS (^^,) ANG CHAPTER PO NA ITO AY NAGLALAMAN NG NAKARAAN NI GREG. LAHAT NG TAO MAY KANYA KANYANG KWENTO KUNG BAKIT AYAW O GUSTO NILANG GAWIN ANG ISANG BAGAY. SA SITWASYON NI GREG HINDI NYA NAGAWANG MAHALIN SI RAINNE, SYEMPRE HINDI PWEDENG BASTA LANG, DAHIL TRIP LANG NIYA DI BA. SO ITO NA YUN. HOPE YOU LIKE IT (^^,)]

[Greg's POV]

its been 6 years ng magtapat siya sakin. After kong umalis madaming nangyari. 2 years na ko sa states when i met a girl. she's nice like lorainne, she's bubbly, she's smart, and her smile makes my heart beats faster. she's an angel in disguise. and yeah, she's Angel, yun ung name niya.

She’s a kind of girl na masasabi mong cool. She can manage her self to stay calm in any situation. That’s why i Like her. uhm... no, scratch that! It should be... That's why i Love her. Yeah, i Love her. I fall in Love with her.

She’s a transferee sa school na pinapasukan ko. she's a naturally born filipino and she can’t adjust easily to her new environment. kaya naman agad siyang napalapit sakin. ako ang naging kasama niya at kaibigan niya simula ng dumating siya dun. After a year, i decided to court her.  akala ko okay na ang lahat, until an unexpected thing set us apart. She’s getting married. kami pa din ng malaman namin yun. naka.arranged na ang kasal niya sa apo ng negosyanteng kaibigan ng lolo niya. We fought for our Love. Ilang buwan din kaming nagmatigas.  hanggang sa akala namin sumuko na ang lolo niya at magulang niya na paghiwalayin kami. hanggang sa sumapit ung 3rd year anniversary namin. I prepared a surprise for her. pinapunta ko sya ng 7pm sa lugar kung san dapat gaganapin ung anniversary date namin. oO, dapat. almost half hour pa bago mag 7pm ng nakareceive ako ng text mula sakanya.

From: My Angel

Greg, i'm so sorry. Na-realized kong mas mahalaga ang pamilya ko kesa sayo. this will be the last text na marereceive mo mula sakin. I Love you, but i Love my family more than I love you.

pagkabasa ko nun dinial ko ang phone number niya pero out of coverage area. I tried and tried pero, walang nangyari. sinira ko lahat ng hinanda ko sa galit. kinuha ko ung red wine. naubos ko yun. That was the first time na uminom ako. lasing akong pumunta sa bahay nila. nagwala ako sa labas. dahilan para mabulabog sila at lumabas. hinawakan ako ng mga guard para pigilan sa ginagawa kong pagsira sa gate ng bahay nila angel.

“anong nangyayari dito?” galit na sigaw ng lolo niya

“ikaw nanaman? anong kailangan mo?” dagdag pa niya

"paka-usap lang po kay angel please. nagmamakaawa po ako" lumuhod ako sa harap ng buong pamilya niya

"go away from my daughter, look at your self, you're totally a mess" sabat ng mama niya. Nakita kong lumabas si angel at tumayo sa tabi ng mama niya. I just looked at her, straight on the eyes. She’s crying. I saw the pain in her eyes and i feel like… I’m dying!

"please" i mouthed

"just go away! umalis ka na! tapos na tayo!" yun lang at tumalikod na siya

"No! you're lying! pinilit ka ba nila?? sumama ka na sakin.. ayokong mawala ka please" sigaw ko. pero lalong himigpit ang hawak ng mga guard nila para kaladkarin ako. nagpupumiglas ako and nakatakas ako. tumakbo ako papasok sa kanila, hinarang ako ng mga tauhan nila at ng papa niya. dahil sa kalasingan buong lakas kong naitulak ang papa niya. dahilan para malaglag ito sa hagdan.

"papa" narinig kong sigaw ni angel. para kong binuhusan ng malamig na tubig. ni hindi ako makagalaw sa kintatayuan ko. umiiyak na pumunta si angel sa papa niya. may dugo ito sa ulo

 Angel gave me a death glare. na lalong nagpalumo sakin. Ang alam ko nalang… hinatak ako ng mga gwardya nila palabas, at ang huli kong narinig sakanya…

"I can’t believe that you can be rude like this! pag may masamang nangyari sa papa ko sinusumpa ko ang pwedeng mangyari sayo"

paglabas na paglabas ko ng gate nila matapos akong ihagis ng mga gwardya, ay binugbog nila ko at pinagtatadyakan. nakita ko naman na sumakay ng sasakyan sila angel siguro para dalhin ang papa nya sa ospital. Unti-unting lumalayo ang sasakyan na yun mula sa kinasasadlakan ko habang patuloy sa pambubugbog sakin ang nga taong to’. I closed my eyes and cry in silence, hanggang sa wala na kong maramdaman.

--

[P.S: I THINK THIS REVISED/EDITED STORY IS SHORTER THAN THE FIRST TIME I POSTED THESE CHAPTERS. PERO MASASABI KO LANG, MAS MAGULO PO YUNG UNA, BELIEVE ME (^^,)]

-SHEY