Dear My Friend•Novel Çeviri (Ara Verildi)

Bölüm 4: Bu Senin Rolün, Benim Değil

"..."

Sessizlik.

Bu sadece doğaldı. Parti sunucusu, Veliaht Prens ile ilgilendiğini söyledi, ancak çılgın bir kadın hemen araya girdi ve ardından aynı şeyi söyledi. Dorothea bir şekilde -rahatsız edici bir şekilde- dikkatin merkezinde kalmayı başardı. Herhangi bir gariplikten bağımsız olarak kendinden emin kalmak bir yetenekti.

İçimden derin bir iç çektim. Bizim iyi Maristella'mız, Dorothea'yı ne zaman bu saçma sözler söylese savundu. Yazarın Maristella'nın sahip olmasını istediği rol buydu - hatalarını örtbas etmek ve arzusunu gerçekleştirmesine yardımcı olmak için kahramanın yanında kalmak.

Ama ben Oh Mari idim, Maristella değil. Dorothea'ya yardım etmek gibi en ufak bir arzum yoktu.

"Ah..." Odeletta'nın dudaklarından şaşkın bir ses çıktı, sonra kibar bir gülümsemeyle cevap verdi. "Anlıyorum."

"Evet, Leydi Odeletta," dedi Dorothea, geri çekilme niyeti olmaksızın gururla. "Ben de ona ilk görüşte aşık oldum... ama Lady Odeletta'nın da aşık olduğu ortaya çıktı. İyi bir zevke sahipsin. "

Dorothea neşeli bir şekilde kıkırdadı. Ama ondan başka kimse gülmedi. Ancak, Dorothea pek umursamıyor gibiydi.

"Evet, Leydi Dorothea," dedi Leydi Odeletta. "Majesteleri Veliaht Prens, çok yönlü ve yakışıklı bir adam. Öyleyse ona aşık olan tek kişi ben nasıl olabilirim? Söylediğin şey sadece mantıklıydı."

Odeletta gücenmiş görünmüyordu ama sadece maske takıyordu. Gerçekte, Dorothea'dan oldukça hoşnut olmadığı romanda daha sonra yazılmıştı. Odeletta, Dorothea'nın ona olumlu bakmadığını zaten biliyordu; aynı şekilde Dorothea'dan da hoşlanmıyordu. Ancak Odeletta'nın kötülük rolü, diğer kadından daha çok nefret etmesine neden oldu. Hikayede kötülük gerekliydi, bu kaçınılmazdı.

"Bildiğiniz gibi, Veliaht Prens evliliği erteleyemeyeceği bir yaşta. Yaşlanıyor." Odeletta sohbeti zarif bir gülümsemeyle bitirdi. "Her kim olursa olsun iyi bir partnerle evlenmesini diliyorum."

"Ben de öyle Leydi Odeletta. Soyluların dileği bu değil mi?" dedi Dorothea çınlayan kahkahayla. Ona 'Deli misin Rothe? Lütfen kes şunu!' demek isterdim ama muhtemelen beni "Neden Marie. Bu eğlenceli." diye cevaplardı. Onunla hiçbir anlaşmanın hiçbir yolu yoktu.

Odeletta hafifçe eğildi ve kibarca izin verdi. "Başka bir masaya gitmeliyim. Umarım partinin tadını çıkarmaya devam edersiniz, millet."

Bestelediği zarafetini sonuna kadar korudu, ardından gittikten sonra masadaki gevezelik devam etti. Sohbete aktif olarak katılan Dorothea'ya baktım. Ancak, başka bir grupla bir masayla konuşan Odeletta'ya somurtkan bir şekilde baktığını fark ettim.

Bir kez daha iç geçirdim. Olaylar romanda anlatıldığı gibi gitmese de yazar, Dorothea ve Odeletta arasındaki yüzleşmeyi kahraman için bir zafer olarak yazmıştı. Dorothea'nın Veliaht Prens'e olan aşkını itiraf etmesi ve Odeletta'yı küçük düşürmesi yazarın hoşuna gitmiş gibi görünüyordu.

*
*
*

"Neden bunu yaptın?" Dorothea arabaya döndüğümüzde sordu.

"Ne?" diye cevap verdim.

"Daha önceki durum," Dorothea dudaklarını ovuştururken şikayet etti. "Neden benim tarafımı tutmadın?"

"Veliaht Prens'ten bahsettiğiniz zamanı mı kastediyorsun?"

"Evet!"

"Rothe, sence ne söylemeliydim?" Kitapta anlatılmayan cevabını gerçekten merak ediyordum.