Bölüm 12

84 86 0
                                    

-Prensesler teşrif edebilmişler sonunda. Ne oldu yaşama hevesin yerine mi geldi?

-Git başımdan Cemile.

-Vay yeni gelen. Hastanede senin çeneni mi açtılar?

-Ben senin çeneni bir açarım. Kimse kapatamaz. Bendeki özgüven de nereden gelmişti. Serumumun içine adrenalin filan karıştırdılar sanırım. Cemile üzerime atılacakken bir ses geldi.

-Cemile rahat bırak kızı. Bu sesi çok iyi tanıyordum. Hasibe abla yatakların arasından gözüktü.

-Baksana abla, nasıl konuşuyor?

-Kapayın çenenizi. Bu kıza bundan sonra sataşanı yakarım. Duydunuz mu beni! Kuru uğultu kesilmiş, çayın fokurdama sesinden başka bir gürültü kalmamıştı ortada. Gözlerim kısılmış olanlara bakıyordum. Cevap alamamıştı ama beklemiyordu zaten. Ne istediğini söylemişti o kadar. Hasibe abla beni korumaya almıştı. Gözleri beni buldu. 

-Takip et beni. Gidip yatağına oturdu. Soran bakışlarımla ona baktım. 'Eğil.' Korkmadım değil ama fısıldamaya başlamıştı.

-Gece olan olay hakkında tek bir lafını duymayacağım. Bu konuyu başka kimseye açmayacaksın. dün akşam kurtardığım kişi Hasibe abla mıydı?

-Ya tekrar aynı şeyleri yaparlarsa?

-Artık bu koğuşta değiller. O yüzden öyle bir şey mümkün değil. Olumlu anlamda kafa salladım.

-Beni korumaya almak zorunda değildin.

-Sen de beni kurtarmak zorunda değildin ama yaptın. Ben kimseye borçlu kalmam ve şu an borcumu ödedim.

-Teşekkür ederim. Olumsuz anlamda kafa salladı. 

-Karşılıklı yapılan şeyler için teşekkür etme avukat. İnsanlar çıkarlarını hesaplarlar, kuru teşekkürleri değil.

-Ben iyilik için yaptım. O gün senin kim olduğunu anlayamamıştım. Sanırım beni boğmaya çalışan Tuğba'ydı, yani sesini ona benzettim. Ne yapacağını bilemedi. Kafa sallamakla yetindi.

-Gideyim ben. Kimsenin haberi olmayacak emin olabilirsin. Sanırım bir dost edinmiştim. Garip şekilde iyi hissediyordum. Sanki dünkü uğursuz geceye değermiş gibi...

...

-Egemen dün gece hakkında konuşmak istemiyorum.

-Hastaneye gelip izin alacaktım. İzin çıkmadan çıkıp gelmişsiniz. Gözlerim her yerdeydi ama Egemen'e bakamıyordum.

-Bunu nasıl yaparsın Aslı? Nasıl kendini öldürmeye çalışırsın? Kazak giyip gelmiştim. Bu sayede boynumdaki izleri göremiyordu.

-Egemen bu konuyu açma artık tamam mı? Görüş günü neden kimse gelmedi? Egemen durup düşündü. Elini kafasına koydu.

-O gün çok doluydum. Ailene görüş hazırlamayı unuttum. İçim o kadar rahatlamıştı ki anlatamam ama yüzündeki ifade çok garipti.

-Sorun değil, canını sıkma. Bu hafta ayarlarsın. Olumlu anlamda kafa sallasa da yüzündeki ifade öyle söylemiyordu. Onu zorlamadım. Söylemek istemediği şeyler vardı belli ki.

-Ee bana ne getirdin? 

-300 kadar şarkı ve günlüğünü. Vay be ben günlük tuttuğumu hiç sanmıyordum. Yapamazdım bence ama bir aralar yapmışım demek ki.

-Selin gelememiş, bir sorun yok değil mi? 

-Hastalarıyla çok yoğun bu aralar ama seni çok sevdiğini söyledi. Bir de ilaç gönderdi. Onu da her gün belirli saatlerde kullanman gerekiyormuş. Olumlu anlamda kafa salladım. Yüzümde anlamsızca bir gülümseme yerleşti. Sevilmek, değer görmek çok güzel bir şey.

-Ben de onu çok seviyorum. Teşekkürlerimi iletirsen sevinirim.

-İletirim.

-Olayla ilgili araştırmalara başladın mı?

-Tam değil. Komşularınızla tekrar konuşmam lazım. Gerçi çok fazla bir şey söyleyeceklerini sanmıyorum. Olayın üzerinden de baya zaman geçti.

-Bu bizim için bir sorun. Olumlu anlamda kafa salladı. Derin bir nefes aldım.

-Başaracağız ama. Sonu mutlu bitecek. O kadar umut verici bakıyordu ki. Sadece o an değil ne zaman söylese inanırdım. İnanmayı seçerdim.

-Süre dolmak üzere. Gitmeden önce bir söz vermelisin. 

-Sana zarar gelecek her davranıştan kaçacak ve kendine iyi bakacaksın. 

-Tamam dediğiniz gibi olsun avukat bey. Söz. Güldü. Zaten gardiyan bu anı bekliyormuş gibi süreyi bitirip beni içeri aldı. O an kapanan bütün kapılar farklı gelmişti. Bir umuda tutunmak bu kadar kolaydı işte. Birinin yanınızda olduğunu hissetmek, bazen kaç kişinin karşınızda olduğunu umursamıyordunuz. En kısa sürede bu kapıların tekrar açılmasını sağlayacaktım. Bu sefer görüş için veya başka bir şey için değil. Çıkışım için. Suçsuz olarak buradan ayrılışım için...

Bölüm 11'e merhaba diyin! Hasibe'nin Aslı'yı koruma altına almasına ne demeli? Bu bölüm en büyük olay bu oldu. Biraz monotonlaştı sanki. Diğer bölümde heyecan başlıyor diye düşünüyorum. Bakalım neler olacak? Yorum ve beğenileri unutmayın. Pazar görüşmek üzere.Sizi seviyoruuum. ...











Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 14, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Söz VermiştinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin