Harry'nin Ağzından
-"Noldu gerçekleri duymak canını mı acıttı" diye sordum.
Gülerek:
-"Ah Harry benim canım kolay kolay acımaz merak etme.Sen kendini düşün.Babanın yaptıklarını ödeyecek olan ben değilim"
-"Ya siz harbiden manyaksınız.Benim babam James Değil!"
Cebinden birkaç fotoğraf çıkardı.
-"Bak bakalım kim var burda"
Fotoğrafı incelerken ağzım açık kalmıştı.
-"Anne Cox ,sen ve James yani ımm baban demeliydim."
"Eee,sadece bu resimde beraberiz diye babam mı olması gerek" dedim.
Bella'nın Ağzından:
-"Ah hayatım,annen seni şimdiye kadar kan-dır-dı" güldüm
Gözlerini kaçırmaya başladı.
"Yalan söylüyorsun.Sana inanmamı bekleme" dedi umursamaz görünmeye çalışarak.
Kafasını kaldırdım,bana bakmasını sağladım.
"Sence yalan olsa,burda işin ne" Gözlerinin dolduğunu görüyordum.Aptal herif! Sonu babam gibi olacak hatta daha beter!
Yüzüne oldukça sert bir tokat attım.
"Hey çocuklar gelin,işim bitti"
Çocuklar ipleri çözdüler ve onu götürdüler.
-"Hey nereye götürüyorsunuz bırakın lan" diye bağırdı.
Harry'nin Ağzından:
Görkemli bir villaya gelmiştik.Salonda bir koltuğa attılar.Bitkin bir haldeydim.Kendimi savunacak halim dahi yoktu.Sessizlik oluştu.Kısa süre sonra yumrukları konuştu.
Ağzımdaki kanlar yere damlıyordu.Kollarımdaki kanlar kurumuştu.Getirdikleri yemekleri reddetmiştim.Karnım çökmüştü.
Ardarda karnıma yediğim tekmeler artık bittiğimi gösteriyordu.Dayanamıyordum Ağzımdan inlemeler dökülüyordu.Canım çok yanıyordu.Ve sonunda gözlerim kapandı...
--------------------
"Beyin özürlü müsün sen aptal! İşini düzgün yapmalıydın.Abartmaman gerektiğini söylemiştik.Dua et de uyansın!"
Beynim bu sesle çalkalanıyordu.Yavaşca gözlerimi açtığımda üzerimde dikilen herifler ve bayan mavi göz vardı(!)
"Bay Frank'a bahsetmeyin lütfen,geldi kendine zaten" dedi adam.
"Yukarı çıkarın onu" diye beni göstererek emir verdi kız.
Çok geçmeden yukarıda buldum kendimi.Yatağa yattığım için mutlu olmuştum açıkcası.
"Eninde sonunda işin bitecek.Kurtuluşun yok.Bunu unutma" dedi adam ve çıktı odadan.Çıkar çıkmaz da yine o lanet kız içeriye girdi.
"Fena benzetmişler seni" diyerek yanıma yaklaştı.
"Yazık sana"
"Nedenmiş" diye karşıladı.
"Senin gibi bir kızımın olmasından utanırdım.Annen ve baban...Yazık onlara sen iğrenç bi-"
-"Kapa çeneni! Onlar hakkında konuşma"
"Sen iğrençsin,pisliğe bulaşmış,hayatını mahveden birisin"
-"Susmanı söylemiştim sana" diye bağırdı.Elinin ayağının titrediğini görmek zor değildi.Tüm gücümü toplayıp dalgınlığından yararlanarak ayağa kalktım ve belinden tutup yere düşmesini sağladım.Tam çığlık atacağı sıra elimle ağzını kapattım.
Onun üzerinde duruyordum.Elime gelen çerçeveyi aldım ve kırdım.Cam parçasını alıp karnının açık bölümünü çizdim.O acıyla kıvranırken odadan çıktım ve kapıyı üzerine kitledim.
İş şimdi başlıyordu.Burdan nasıl kaçacaktım...
----------------
Odadaki çığlıkları duyuluyordu.Adamlar duymuş olacaklar ki merdivenlerden ayak sesleri geliyordu.İlk bulduğum odaya girdim ve cama yaklaştım.Atlamaktan başka çarem yoktu. Atlayacağım sıra kapı açıldı ve içeride Zayn ile adam belirdi.
-Z-Zayn, sen burda...
Diğer adam kolumdan yakaladı ve kollarımı yine bağladı.Şaşkınlıkla Zayn'e bakıyordum.
Zayn'in Ağzından:
Şaşkın gözlerle bana bakıyordu.
-"Üzgünüm Harry,senin zararsız olman benim içimdeki öfkeyi söndürmeye yetmiyor."
-"Sen sen de bu işin içindesin ha?
Derin bir iç çektim.
-"Yıllardır bunun hayalini kuruyordum Harry"
-"B-ben sana inanamıyorum"
Hayal kırıklığına uğradığı belliydi.Ama onun özgür olmasına dayanamıyordum.Benim yaşadıklarımı asla yaşayamayacak.Bu yüzden bende ona daha beterini yaşatmaya çalışacağım...
---------------------
Dayanamayıp paylaştım :) İyi Okumalar :) E*
