Eyes On Me, Baby (COMPLETED)

Chapter 04

Chapter 04

austingdl wants to follow you

Nasa kalagitnaan ako ng pagso-scroll sa profile ng kapatid niya na si Saint nang magnotify iyong Instagram. Agad kong pinindot ang accept. Puro picture lang ni Blue iyong profile. Hindi ako mahilig kumuha ng picture ng sarili ko, pero kumukuha ako tuwing birthday ko. Gusto ko siyang tignan kapag 50 years old na ako para makita ko iyong pagbabago ng itsura ko kada taon. 32 years pa ang kailangan kong hintayin.

austingdl: Did you talk to Coach regarding your ID?

bluethecat: Hindi pa.

austingdl: Will you talk to him?

bluethecat: Para saan?

austingdl: Para maka-pasok ka sa school?

bluethecat: I will bring my passport with me. Valid ID naman iyon.

austingdl: Okay...

Hindi na ako nagreply dahil wala namang tanong sa huli niyang sinend. Inilagay ko na iyong cellphone sa nighstand ko at saka pumunta sa study desk ko. Itinali ko iyong buhok ko at saka isinuot iyong headband ko. Inilagay ko iyong tumbler ko sa kanan ng laptop ko bago ako nagsimulang gumawa ng character profile para sa bago kong script.

Nang magising ako ay naligo ako at nagsuot ng itim na leggings at puting P.E. shirt ng school. Kinuha ko iyong tote bag na binigay sa isa sa mga workshop na sinalihan ko. Pagbaba ko ay napa-kunot ang noo ko nang makita ko si Mama na nasa dining area. Mamaya pang alas-sais ang gising niya.

"Why are you like this?" tanong niya na bahagyang naka-kunot ang noo. Magka-salop ang dalawa niyang kamay habang naka-patong sa lamesa. Mayroong kape na mukhang mainit pa base sa usok.

"Like what?" tanong ko habang ipina-patong iyong tote bag ko sa upuan sa harap niya. Nagsimula akong kumuha ng fried rice. Kailangan ko nang kumain ngayon dahil hindi ako maaaring ma-late. Napansin ko na pinapa-takbo ni Coach iyong mga late ng sampung beses sa paligid ng court. Baka himatayin ako kapag ginawa ko iyon.

Imbes na magsalita ay napa-iling siya. "I've been supportive of your hobby. I paid for the workshops and everything. All I ask ay tapusin mo iyong degree mo, Karaminah. Mahirap ba talaga iyon?"

Tumango ako. "Mahirap mag-aral kapag hindi ko gusto iyong inaaral ko."

Mabilis na napa-pikit ang mga mata niya at humugot siya ng malalim na hininga. "Okay, fine," sabi niya. "What is your plan here? Ikaw na ang nagsabi na iyong 2 script mo ay na-reject. I know you love writing, but what if this does not pan out? What is your longterm plan? Na umasa na lang sa amin ng Papa mo?"

Tumango ako. "I am your daughter—I am your responsibility. I did not choose to be born."

Napaawang ang labi niya. "Unbelievable," mahinang sabi niya, pero narinig ko naman iyon. Akala ko ay may sasabihin pa siya, pero tumayo lang siya at iniwan iyong kape niya na pahina nang pahina ang usok.

Nang matapos akong kumain ay nakita ko na naka-tingin sa akin si Ate Gina at si Kuya Robert.

"Bakit po?" tanong ko.

Napa-iling si Ate Gina habang naka-ngiti sa akin. "Naghanda ako ng meryenda mo," sabi niya sabay lapit sa akin at lapag sa lamesa ng tupperware na mayroong laman na sandwich at insulated tumbler ko. "Orange juice iyong nasa loob. Maraming yelo."

Ngumiti ako. "Salamat, Ate."

Hindi nagsalita si Kuya Robert buong byahe namin. Tinulungan niya lang ako na ibaba iyong box. Pagdating ko sa guard house, pina-pasok lang ako agad dahil nag-iwan na raw si Austin Archangel ng ID niya.